627.குறிப்புரை: 'ஈசனார்க்குஈசன் இடம், உத்தமனை மலர் கொண்டு உள்கி மகிழும்வேட்கை எழுமதி போல் என்' என இயைத்து முடிக்க.ஏகாரம் தேற்றம். "உத்தமன்" என்பது"ஈசனார்" எனப்பட்டவனையே குறித்தலால்'அவன்' என்னும் சுட்டுப் பெயரளவாய் நின்றது. உவவாஉள்கி - மகிழ்ந்து நினைத்து, இரண்டாம் அடியில்'உவ்வவா' என்பது வகரமெய் குறைந்து "உவவா" எனவந்தது. உகரம் சுட்டு. 'உந்த அவாவால் மனம்மகிழ்கின்ற வேட்கை எழும் மதி' என்க. மதி -புத்தி. உவவு ஆறு - உவா நாளில் (பௌர்ணிமையில்)எழுகின்ற திங்கள். என் - என்று அறி, ஈற்றடியில்உள்ள ஈசன் - தலைமை; 'ஈசனார்க்கு, நறுமலர் கொண்டுஉள்கி மகிழும் வேட்கை எழுகின்ற புத்தியேசிறப்புடைய இடம்' என்றபடி. உயர்த்தற் கண்ஒருமையோடு பன்மை மயங்கிற்று.

628.குறிப்புரை: முதல் அடியில்,இடம் - இடப்பக்கம். மால் - மாயோன், மாலை -அந்தி வானம். தம்பம் இட - நிலைநிற்றலை இடும்படி.மால் வல மான் அம் சேர்த்தி - மருளுதலை மிக உடையமானை அழகாக ஏந்தி. 'அதற்கு (மதிக்கு) இடமாய சடை'என இயைக்க. புரைய - உயர்ந்து விளங்க, மூவா மதியான்- கெடாத அறிவை உடையவன்; 'நித்தியன்' என்றபடி.முனி - தவக் கோலத்தையுடையவன். இடப்பக்கத்தில்மாயோனை உடையனாய் இருத்தல் முதலிய வற்றைக் கூறி,இறுதியில் அவனது தவக்கோலத்தைப் புகழ்ந்தவாறு.

629.குறிப்புரை: முனிவன் - தவக்கோலத்தை யுடையவன். மால் - சடை - பெரிய சடை.என்னும் - என்ற சொல்வாள். முனி வன்மால் செய்து -யாவரும் வெறுத் தற்குரிய வலியமையலைக்