684. குறிப்புரை: இப்பாட்டுக் கண்ணப்ப நாயனாருக்கு அருள் செய்தமையை விளக்குவதாதல் வெளிப்படை. இதிலும் மடக்கணி வரவில்லை. ‘காலால்’ என ஆல் உருபை விரித்து ஓதுதல் பாடம் அன்று. ஈற்றடியில் கண் - மற்றொரு கண்ணை. இடந்து அப்பாமைப் பார்த்து - இடந்து அப்பாதபடி உற்று நோக்கி, காட்டினான் - தனது மற்றொரு கண்ணும் ஊறு இன்றி விளங்குதலைக் காட்டினான். கருத்து - உள்ளம். அஃது ஆகுபெயராய் உள்ளத்தின்கண் உள்ள அன்பைக் குறித்தது. எனவே, “கருத்தன்” என்றது ‘அன்பன்’ என்றதாயிற்று.

685. குறிப்புரை: “ஊனாரைக் கைவிட்டு” என்பது முதலாகத் தொடங்கி யுரைக்க. ஊன் - உடம்பு. கைவிடுதல் - பற்று விடுதல். ஊண் - உண்ணும் தொழில். இதனை எழுவாயாக வைத்து, “பரியாது”, “பூசாது” முதலியவற்றை அதற்குப் பயனிலைகளாக்கி முடிக்க. அப்பயனிலைகளில் உள்ள ஏகாரங்கள் யாவும் தேற்றம். “பரியாது, பூசாது” முதலியன, ‘அவைகளைச் செய்யாமலே உண்டாகும்’ என்றபடி. அதனால், ‘அந்த உணவு நியாயமான உணவாகாது, தண்ட உணவாம்’ எனக் கடிந்துரைத்ததாயிற்று பார்த்தல் - தக்கதை உணர்தல். பரிதல் - அன்பு செய்தல். அங்கம் - உடம்பு. பூணுதற்கு, ‘கண்டிகை’ என்னும் செயப்படுபொருள் வருவிக்க. அஞ்சு - அஞ்செழுத்து.

686. குறிப்புரை: ‘ஊண் என்றும் விட்டானே” என்பது முதலாகத் தொடங்கி, ‘இவள் தன்னை’ என்பது வருவித்து உன் மாலின் ஊணால், ‘ஊண் இல்லை; உறக்கு இல்லை;’ என ஊரார் பேசும்படி சங்கினை இழந்தாள்’ என இயைத்து முடிக்க. ஏகாரங்கள்