கட்டளைக் கலித்துறை | 777. | ஈண்டுமுற் றத்தொற்றை மால்விடை ஏறியை அம்முனைநாள்
வேண்டிமுற் றத்திரிந் தெங்கும் பெறாது வெறுங்கைவந்தார்
பூண்டவொற் றைச்செங்கண் ஆரமும் கற்றைச் சடைப்புனலும்
நீண்டஒற் றைப்பிறைக் கீளும்எப் போதுமென் நெஞ்சத்தவே | | 21 |
எங்கட்கு உறும் - இப்பிறப்பில் எங்கட்கு நன்மை தருவதாகும். ‘அறிவு முதிர்ந்தோர் இகழ்தல் கண்டு யாமும் அது செய்யோம்’ என்றபடி. | புத்தரோடு பொறியில் சமணும் புறங்கூற | நெறிநில்லா | | ஒத்தசொல்ல உலகம் பலிதேர்ந்து எனது | உள்ளம் கவர் கள்வன் |
எனவும் புத்தரும் சமணரும் புறன் உரைக்கப்
பத்தர்கட் கருள்செய்து பயின்றவனே2 எனவும் ஞானசம்பந்தரும் அருளிச் செய்தார். கோல், ஆம் அசைகள். 777. குறிப்புரை: ஈண்டு முற்றத்து - ‘இவ்வுலகமாகிய முற்றத்திலே (வெற்ற வெளியான இடத்திலே) முற்றத் திரிந்து’ என இயைக்க. ‘முற்றத் திரிந்து, அம் முனைநாள், விசை ஏறியை எங்கும் பெறாது வெறுங் கை வந்தார்’ என்க. முனைநாள் - முன்னை நாள். பெறாது - காணப் பெறாமல். ‘மாலும். அயனுமாகிய இரு பெருந் தேவர்கள்’ என்பதைச் சொல்லாமற் சொல்லக் கருதி அத்தொடரைத் தோன்றா எழுவாயாக வைத்தார். செங்கண் - சிவந்த கண்; நெருப்புக்கண். ஆரம் - எலும்பு மாலை. ‘செங்கண் என்பதிலும் உம்மை விரித்து, ‘ஒற்றைச் செங்கண்ணும், பூண்ட ஆரமும் - கீளும் எப்போதும் என் நெஞ்சத்தவே’ என இயைத்து முடிக்க. ‘மாலும், அயனும் எத்துணை முயன்று தேடியும் காணப்படாத முதல்வன் என் நெஞ்சத்தில் எப்பொழுதும் குடிகொண்டுள்ளான்’ எனத் தாம் பெற்ற பேற்றிணை வியந்துரைத்தவாறு.
1. திருமுறை - 1.1.10.
2. திருமுறை - 3.4.10
|