அகவற்பா | 805. | வளர்தரு கவட்டின் கிளரொளிக் கற்பகப்
பொதும்பர்த் தும்பி ஒழிவின் றோச்சும்
பாரிடைக் குறுநடைத் தோடி ஞாங்கர்
இட்ட மாங்கனி
முழுவதும் விழுங்கிய முளைப்பனைத் தடக்கை
எந்தை அல்லது மற்று யாவுள
சிந்தை செய்யும் தேவதை நமக்கே. | | 19 |
வெண்பா | 806. | கேளுற்றி யான்தளர ஒட்டுமே கிம்புரிப்பூண்
வாளுற்ற கேயூர வாளரக்கர் - தோளுற்
றறுத்தெரிந்து கொன்றழித்தவ் அங்கயக்கண் மீண்டே
இறுத்தெறிந்து கொன்றழித்த ஏறு. | | 20 |
‘போற்றுதலுக்குரியது’ என்பது எஞ்சி நின்றதாம். இதன்கண் சொற் பின்வருநிலையணி வந்தது. 805. குறிப்புரை: கவடு - மிலாறுகள். ‘கவட்டினது’ என ஆறாவதும், ‘பொதும்பரில்’ என ஏழாவதும் விரிக்க. தும்பி - தும்பிக்கை. பாரிடை - நிலவுலகத்தில். இங்கு இது கூறப்பட்டமையால் முதற்கண் “வானிடை” என்பது வருவித்துக் கொள்க. ‘குறுநடைத்தாய்’ என ஆக்கம் வருவிக்க. ஞாங்கர் - அவ்விடத்து - இட்ட - அன்பர்கள் படைத்த. “ஓச்சும். விழுங்கிய” என்னும் இரு பெயரெச்சங்கள் அடுக்கி. “எந்தை” என்னும் ஒரு பெயர் கொண்டன. ‘விண்ணுலகத்திலும், மண்ணுலகத்திலும் உலாவியும், இருந்தும் அருள் புரிகின்ற எந்தை என்றபடி. 806. குறிப்புரை: “கிம்புரிப்பூண்” என்பது முதலாகத் தொடங்கியுரைக்க. கிம்புரிப் பூண் கேயூரம் - யானையின் தந்தங்களில் இடுகின்ற ‘கிம்புரி’ என்னும் பூண்போலும் கேயூரம் என்க. கேயூரம் - தோள்வளை. வாள் உற்று - ஒளி பொருந்திய. வாளரக்கர் - கொடிய அசுரர்கள் - அவர்களது தோள்களை முன்னே பற்றி அறுத்தெறிந்து அவர்களைக் கொன்றழித்துப் பின்பு, அக்கயம் கண் மீண்டு அவர்களுக்குத் தலைமை பூண்டு வந்த அந்த யானையின்மேல் (கய முகாசுரன் மேல்) பார்வையைத் திருப்பி, அவனை இறுத்து எறிந்து - துண்டுகளாக்கி வீசிக் கொன்றழித்த ஏறு (ஆண் சிங்கம். கேள் உற்று - எனக்கு உறவாகப் பொருந்தினமையால் யான் தளர ஒட்டுமோ - கொன்றழித்தல், மீமிசைச் சொல்.
|