862. குறிப்புரை: இத்திருப்பாட்டு திருவிடை மருதூர்ப் பெருமானை மாதொரு பாதி (அர்த்தநாரி) வடிவினனாக வருணித்து விளித்துக் கருத்தை விண்ணப்பிக்கின்றது.

அடி-17 “ஒரு பால் திருவடி”என்பதை முதலில் வைத்து, ‘மலர்ந்து, சிவந்து, புனைந்து, நிமிர்ந்து, அருளித் திகழ்ந்துளது’ என்க. தெய்வத் தாமரை - தேவலோகத் தாமரை. ‘அதனது செவ்விபோல’என்க. செவ்வி - மலரும் நேரம். அஃது ஆகுபெயராய், அப்பொழுதுமலரும் மலர்ச்சியைக் குறித்தது. ‘இன் உவம உருபு. வாடா மலர் - கற்பக மலர் தோடு - இதழ். இது பண்பு பற்றியஉவமையாய் வந்தது. அலம்ப - ஒலிக்க; இவ் எச்சம்இதன் காலத்தை உணர்த்தி நின்றது. எனவே - ‘ஒலிக்கும்ஒடத்துத் தான் கழலைப் புனைந்து’ என ஆற்றல் பற்றிக்கொள்ளப்படும். இரண்டும் மாறி மாறி ஒலியாது,ஒருங்கொலித்தல் பற்றி இவ்வாறு கூறினார். இது மற்றொருபால்திருவடிக்கும் ஒக்கும். கூற்று - கூற்றுவன். யமன். ‘நெடுமால்போற்றாது ஏனமாகி அகழ’ என்க. ‘திருவடி,போற்றிக் காணத் தக்கதல்லது, முயன்று காணத் தக்கதன்று’என்றற்கு, “போற்றாது” என்றார். “தொழுவார்க்கேயருளுவது சிவபெருமான் எனத்தொழார்”¹ எனச் சேக்கிழாரும்அருளிச்செய்தார். நிமிர்ந்து - அப்பாற்பட்டு.

அடி-17 “ஒருபால் திருவடி”என்பதை, “மறுவில் கற்பகத்து உறு தளிர்” என்பதற்கு முன்னே வைத்து, ‘சேந்து, செவ்வித்தாகி, நொந்து,சிவந்து திருவொடும் பொலியும்’ என்க. அகம் - உள்ளிடம்.சேந்து

1 பெரியபுராணம் - திருஞானசம்பந்தர் -78.