என்பதும் இக்கருத்தே பற்றி எழுந்தது. இன்பமாவது திருவருளோடு கூடியிருத்தலும், துன்பமாவது அதனொடு கூடாதிருத்தலுமே' என்னும் உண்மை இவ்வாறு எங்கும் விளக்கப்படுகின்றது. துறவி - உலகப் பற்றை விட்டவன்.

1045. குறிப்புரை: சிறைப் புள் - சிறகையுடைய பறவை. அவாம் - விரும்புகின்ற. 'பிறையாகிய பிளவு' என்க. பிதற்றுதல் - அன்பால் பலகாலும் சொல்லுதல். மிறைப்பு - மன உறுதி. உறைப்பு - வலிமை; யாதொன்றிற்கும் அஞ்சாமையும், எதனையும் வெல்லுதலும். அயன், மால், இந்திரனாகியோர் ஒவ்வொருவரையும் நோக்க வலிமை பலவாதலின், "உளவோ" என்றார். ஓடேந்துதலைக் கூறியது, வறுமையை உணர்த்த.

1046. குறிப்புரை: முகிழ் - அரும்பு. 'அவை சூழ் இலை' என்றது, 'இடையே அரும்புகளையுடைய இலைக் கொத்து' என்றபடி. ஏயும் - பொருந்தும். கொல், ஐயம். 'தேவர் தூவும் கற்பக மலர் மழையையன்றி, யாம் இடும் நிலவுலக இலையையும், அரும்பையும் விரும்புவையோ' என வினாவிய படி. 'யாம் இடும் இலையையும், அரும்பையுமே நீ விரும்புவாய்' என்பது இதன் உட்கருத்து. ஏன் எனில், 'யாம் அன்பே காரணமாக இடுகின்றோம்; இமையவரோ தாம் தம் நிலையில் நிலைத்து வாழ்தல் வேண்டியிடுகின்றனர்' என்பதாம்.

வாழ்த்துவதும் வானவர்கள் தாம் வாழ்வான்²

என்று அருளியது காண்க. இங்கு, "திறம் பயில்" என்றது அதனையே.

1. திருமுறை - 4.94.8.
2. திருவாசகம் - திருச்சதகம் - 16.