நாள் - நள்ளிரவு. “நடு நாள் யாமத்தும் பகலும் துஞ்சான்”¹ எனப் புறப்பாட்டிலும் வந்தது. ஐ, சாரியை, ஆண்டலை, மனிதன் தலைபோலும் தலையை யுடைய ஒருவகைப் பறவை. கோடு - மரக்கிளை. கூகையும், ஆண்டலையும் கூவக் கேட்டு ஆந்தை மரக் கிளையின்மேல் இடம் பெயர்ந்து ஓடுகின்றது. வீசுதல் - எழுச்சியுறுதல். ஈகை - இண்டங் கொடி - ‘ஈகை வீசிப் படர்கின்ற, தொடர் கள்ளி யின் நீழலை யுடைய சுடுகாடு’ என்க. மற்றும், ‘ஈமம் இடு சுடுகாடு’ எனவும் கொள்க. ஈமம் - பிணஞ்சுடும் விறகு. ‘கூகை முதலிய பறவைகளின் செயல் ஒருபாலாக, ஈமம் ஒருபால் இடப்படுகின்றது’ எனக் கொள்க. “ஆகம் குளிர்ந்து” என்பதற்கு, மேல், “அரங்கம் குளிர்ந்து” என்றதற்கு உரைத்தது உரைக்க. ஆகம் - உடம்பு. ‘நடு நாள் சுடுகாட்டகத்தே, பாட, ஓட ஆடும் எங்கள் அப்பன்’ என இயைத்துக் கொள்க.

5. அ. சொ. பொ,: குண்டின் ஓமக் குழி - ஆழத்தை உடைய ஓம குண்டம். இது சுடுகாட்டில் இறுதிக் கடனுக்காகச் செய்யப்படுவது. “வாங்கி” என்றது, ‘யாவரும் போகட விட்டுப் போனபின்பு எடுத்து’ என்றதாம். முன்பு கண்டிலோம் - முன்பே பார்க்கவில்லையே. (பார்த்திருந்தால் நரிகளை வெருட்டித் தின்றிருக்கலாமே என்று) மண்டபம் - வட்டமாகச் சென்று ஆடுதல். உள்ளாளம், ‘ஆளத்தி’ எனப்படும். அஃதாவது குரலால் இசை கூட்டுதல். வாதித்து - காளியோடும் வாதம் புரிந்து ‘எடுத்த பாதம்’ என்க. எடுத்த பாதத்தை அண்டம் உற நிமிர்ந்து ஆடினமையால், காளி நாணம் அடைந்து தோற்றாள். ‘நிமிர்ந்து’ என்பதும் பாடம்.

6, அ, சொ, பொ,: கழுது - பேய். விழுது நிணம் - திரட்டி எடுத்த உருண்டையாகிய கொழுப்பு.

1. புறம் - 189.