முடிக்க. அந்தம் முந்தும் பிறவி - இறப்பை முன்னிட்டுக் கொண்டு வரும் பிறப்பு. பந்தம் - சம்பந்தம்; தொடர்பு - 'தொடர்பு உண்டாக உந்தும்' என ஆக்கம் வருவிக்க. 'பராற் பரன்' என்பது 'பராபரன்' என மருவிற்று. 'மேலானவர்க் கெல்லாம் மேலானவன்' என்பது பொருள். தடம் - பொய்கை. தேன் - வண்டு. நந்தம் முந்தி முத்தம் கொடுப்ப - சங்குகள் முற்பட்டு முத்துக்களைக் கொடுக்க. "முத்தம் கொடுப்ப" என்பது சிலேடை. "கொடுப்ப" என்பதன் பின் 'மீண்டு' என ஒரு சொல் வருவிக்க. சந்தம் உந்தும் - இசை பாடுகின்ற முத்தத்தைப் பெறுதல் வண்டிற்கு இல்லையாயினும் உள்ளதுபோலத் தற்குறிப்பேற்றம்.

1289. குறிப்புரை: 'சம்பந்தன் குஞ்சரப் போர்வையர் கோயில் புதவு அடைக்கும் தமிழைப் பாடிய குண்டாசனி' என வினைமுடிக்க. புண் - பாகன் குத்தியதனால் உண்டான புண். "குஞ்சரம்" என்பது ஆகுபெயராய், அதன் தோலைக் குறித்தது. புதவு - வாயில். உம்பர்ப் பம்பி - வானத்தில் நெருங்கி. தண்டலை - சோலை. குண்டு - ஆழம்.

1290. குறிப்புரை: 'சம்பந்தன், என் உள்ளம் எண் தலைக்கும் தலைவன் கழல் சூடி வெள்ளம் கண்டு அலைப்பத் தன் கழல் தந்தவன்' எனக் கூட்டி முடிக்க. எண் தலை - எட்டுத் திசை. "வெள்ளம்" என்பதனை, 'இன்ப வெள்ளம்' என்க. அலைப்ப - அலைத்து முழுகும் படி. "கடல் அலைத்தே ஆடுதற்குக் கைவந்து நின்றும்"¹ என்றது காண்க. 'சம்பந்தன் முன்னர்த் தன்கழலைத் தந்தமையால் பின்பு என் உள்ளம் சிவன் கழலைக் காணலாயிற்று' என்பதாம். 'முத்தம் நத்தம் விண்ட அலைப் பத்தியில் பவளம் விரவித் தண்டலைக்கும் ஓடும் கடல்' - என்க. நத்தம் - சங்கு. "விண்டு" என்பதை 'விள்ள' எனத் திரிக்க. விள்ளல் - ஈனுதல். தண்டலை - கடற் கரைச் சோலை. "தண்டலைக்கு" என்னும் நான்காவதை,

1. திருக்களிற்றுப்படியார் - 90.