118. ஆடு அரங்கு - நடன சாலை. சேடு அரங்கு மறுகு - பலவகை அரங்குகளை உடையதெரு ‘அரங்கின்மேல் நின்றும், மாளிகைகளினின்றும் மறுகின் கண்ணும், நெற்றியின் கண்ணும் புறப்பட்டு’ என்க. தெற்றி - திண்ணை.

119. மேல் (117) “வெள்வளையார்” என்றது பொது. இங்கு “மட நல்லார்” என்றது அவ்வப் பருவத்து, மகளிரைச் சிறப்பாகக் குறித்தது. எனவே, “அம் மட நல்லார்” எனச் சுட்டு வருவிக்க. இறுதியை முன்னர்க் கூறியது காதற்கு உரிமை யுடைமை பற்றி. சீர் - அழகு.

120. புலம்ப - தனிமைப் பட; அஃதாவது, தங்களை விட்டு நீங்கிப்போய்விட புறப் பட்டு - வெளியே வந்து வெளியே வருதல் நாண் இழந்ததன் அறிகுறியாம். சேண் - நீளம். மறுகு - தெரு.

121. கரிய யானையின் மேல் தோன்றுகின்ற வெண்குடை, கரிய மலைமேல் காணப்படும் முழுநிலவை ஒத்திருந்தது. (122) ‘பிள்ளையாரைக் காண்டலும்’ என்க. கலை - ஆடை. மால் - மயக்கம். மெய் - உடம்பு. வெய்து உயிர்த்து - வெப்பமாகப் பெருமூச்சு விட்டு. (123) பூம் பயலை - வெள்ளைப் பூப்போலும் பசலை; காதல் நோயால் உண்டாகும் நிற வேறுபாடுகளுள் வெண்ணிற மாவதை, ‘பசலை’ எனவும், பொன்னிறமாவதை ‘சுணங்கு’ எனவும் கூறுவர். சுணங்கே இங்கு “பொன்” எனப்பட்டது. காம்பு - மூங்கில். கவின் - அழகு. “தாம் பயந்து” என்றது, மேல் “பொன் பயப்பார்” என்றதனை மீட்டும் வழி மொழிந்தது.