பாங்கற் கூட்டம்

    கழியாக் கழற்றில்லைக் கூத்தன்
        கயிலைமுத் தம்மலைத்தேன் 
    கொழியாத் திகழும் பொழிற்கெழி
        லாமெங் குலதெய்வமே.

29

2.12 வற்புறுத்தல்

    வற்புறுத்தல் என்பது இயலிடங்கூறக் கேட்ட பாங்கன் நீ சொன்ன கயிலையிடத்தே சென்று இப்பெற்றியாளைக்கண்டு இப்பொழுதே வருவன்; அவ்வளவும் நீ யாற்றுவாயாதல் வேண்டுமெனத் தலைமகனை வற்புறுத்தாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள்-

30. குயிலைச் சிலம்படிக் கொம்பினைக்
        தில்லையெங் கூத்தப்பிரான்
   கயிலைச் சிலம்பிற்பைம் பூம்புனங்
        காக்குங் கருங்கட்செவ்வாய்

______________________________________________________________

அழகாம் எம்முடைய நல்லதெய்வம்; விழியான்பிணை ஆம் - விழிகளாற் பிணையாம்; விளங்கு இயலான் மயில் ஆம் - விளங்கா நின்ற இயலான் மயிலாம் - மிழற்று மொழியான் கிளியாம் - கொஞ்சு மொழியாற் கிளியாம் எ - று.

    இயல் இன்னவென்றும் இடம் கயிலைப் பொழிலென்றுங் கூறப்பட்டனவாம். முத்தம் - யானைக்கோட்டினும், வேயினும் பிறந்த முத்து. அழுங்கல் - இரக்கம். செழுமை - வளமை. மெய்ப்பாடு;  உவகை. பாயன்: பாங்கற் குணர்த்தல்.

29

2.12.  பெயர்ந்து ரைத்த பெருவரை நாடனை
     வயங்கெழு புகழோன் வற்புறுத் தியது.

    இதன் பொருள் : சிலம்ப - சிலம்பனே; குயிலை - குயிலை; சிலம்பு அடிக் கொம்பினை - சிலம்படியையுடையதோர் கொம்பை; தில்லை எம் கூத்தப்பிரான் கயிலைச் சிலம்பில் பைம் பூம்புனம் காக்கும் கரும் கண் செவ்வாய் மயிலை -தில்லைக்கணுளனாகிய எம்முடைய கூத்தப்பிரானது கயிலையாகிய சிலம்பின்கட் பைம்பூம் புனத்தைக் காக்குங் கரிய கண்ணையுஞ் சிவந்த வாயையுமுடையதோர் மயிலை; வண் பூங் கொடிகள் பயிலச் சிலம்பு எதிர் கூய்ப்பண்ணை நண்ணும் பளிக்கு அறை யான் போய் - வனவிய பூவை உடைய