பாங்கற் கூட்டம்

விடங்கா லயிற்கண்ணி மேவுங்கொ
        லாந்தில்லை யீசன்வெற்பில் 
    தடங்கார் தருபெரு வான்பொழில்
        நீழலந் தண்புனத்தே.

31

2.14 குறிவழிக்காண்டல்

குறிவழிக்காண்டல் என்பது குறிவழிச்சென்ற பாங்கன் தன்னை அவள் காணாமல் தானவளைக் காண்பதோரணிமைக் கணின்று, அவன் சொன்ன இடமும் இதுவே;  இயலும் இவையே: இவளும் அவளே யென்று ஐயமறத் தெளியக்காணாநிற்றல். அதற்குச் செய்யுள் -

32. வடிக்க ணிவைவஞ்சி யஞ்சும்
      இடையிது வாய்பவளந்
   துடிக்கின்ற வரவெற்பன் சொற்பரி
      சேயான் றொடர்ந்துவிடா

_____________________________________________________________

மிகவும் பெரிய பொழிலி னீழலையுடைய குளிர்ந்த புனத்தின்கண் மேவுமோ மேவாளோ? எ-று.

கொடுங்காலெனச் சந்தநோக்கித் திரியாது நின்றது. கொடுங் காலுமென வெண்ணினுமமையும். நடுங்க நுடங்குமென்னுஞ் சொற்கள் ஒரு சொன்னீரவாய் நடுக்குமென்னும் பொருள் பட்டு இரண்டாவதற்கு முடிபாயின. ஐகாரம்: அசைநிலையெனினுமமையும். தருவென்பது ஒருவமைவாய்பாடு. தடங்கார் தருபெருவான் பொழிலென்பதற்குக் கார்தங்கும் பொழி லெனினுமமையும் நிறை-ஐம்பொறிகளையுமடக்குதல். மெய்ப்பாடு: பெருமிதஞ் சார்ந்த மருட்கை. பயன்: உசாவியுணர்தல். 31

2.14.  குளிர்வரை நாடன் குறிவழிச் சென்று
     தளிர்புரை மெல்லடித் தையலைக் கண்டது.

    இதன் பொருள்:  வடிக்கண் இவை-அவன்கூறிய வடுவகிர் போலுங்கண்களும் இவையே: வஞ்சி அஞ்சும் இடை இது-வஞ்சிக் கொம்பஞ்சு மிடையும் இதுவே; வெற்பன் சொற்பரிசே-வெற்பன் சொற்பரிசே; வாய் பவளம் துடிக்கின்ற வா-வாய் பவளந் துடித்தாற் போலத் துடிக்கின்றவாறென்! அதனால்-யான் தொடர்ந்து விடா அடிச் சந்த மா மலர் அண்ணல் விண்ணோர் வணங்கு அம்பலம் போல்