பக்கம் எண் :

104

  உள்ளு டைந்துரு கிக்கவன் றொண்கணீர்
துள்ளி கொள்ளத்து டித்திவை வேதியன்
விள்ள லஞ்சுவி சேடன்வி ருப்பொடுங்
கள்ள மின்றெனக் கட்டுரை கூறுவான்.

78
   
  தம்பி கேட்டிநீ சத்திய வாசகர்
இம்ப ரீட்டிய பாதையி கந்ததும்
நம்பி மற்றொரு மார்க்கந யந்ததுங்
கும்பி பாகங்கு டிகொளும் பாதகம்.
79
   
  பாப முற்றிய பாதகர் மெய்ம்மனத்
தாப முற்றித்த விப்புறு வாரெனிற்
சாப வெஞ்சிறை யிற்றளை வாரலர்
கோப முள்ளவ ரல்லர்கு ணக்கடல்.
80
   
  நீதி யாதிபர் நிண்ணயர் தம்மொழி
பேதி யார்நம்பி ரானெனப் பேசியும்
மாத யாபர வள்ளலெ னாமறை
ஒது சீர்த்தியு முண்மையென் றோர்தியால்.
81
   
  எண்ண ருங்குணத் தெம்பெரு மான்சுதன்
புண்ணி யந்திகழ் யாக்கைபொ றுத்திவண்
நண்ணி நல்லற நாட்டிய ஞான்றுசொல்
வண்ண வாசக மற்றதுங் கேட்டியால்.
82
   
  வருந்திப் பாரஞ்சு மக்குமக் காண்மனந்
திருந்தி யென்வயிற் சேருமின் சேருமின்
பொருந்து நுஞ்சுமை போக்கிவி டாயகன்
றிருந்து வாழவி னிதரு ளீவன்யான்.
83
   
  என்ற வித்திரு வாக்குல கம்மெலாம்
பொன்று மாயினும் வானிடைப் போதரீஇ
நின்ற ஜோதிநி லையற்று வீழினுங்
குன்றி டாதுன்னு ளத்திது கொள்கெனா.
84
   
  மற்று மின்னநல் வாக்குவ குத்துரைத்
துற்று நோக்கியொ ளிர்கடை வாயிலை
முற்றி நின்றுமு றையிடு வாயெனிற்
குற்றம் யாவும்பொ றுப்பர்நங் கொற்றவன்.
85