பக்கம் எண் :

122

  கான வேடுவர் கையகன் றறவிடாய் கதுவித்
தூந றும்புனல் துருவியோர் வாவியிற் றுன்ன
வான கப்புலி யாங்கெதிர் மறித்திட மலங்கு
மானி னத்தையொத் தலம்வந்தார் சிலர்சிலர் மயங்கி.

82
   
  கோம்பி முற்படு தோகையிற் குறுகியுள் ளுடைந்து
பாம்பின் வாய்ப்படு தேரையிற் பரிவுறீமப் பதைத்துச்
சாம்பி யுட்புகுந் தருக்கில ராகிமெய் தளர்ந்து
தேம்பி நன்னிலை கலங்கினர் சிலர்செய லழிந்தே.
83
   
  ஆய காலையெம் மாண்டகைக் கன்பருச் சனைசெய்
தூய சிந்தைய னெறிதவ றாதுசெல் சூரன்
காய மாதிமுப் பகையறக் கடிந்தவன் ககோள
நாய கற்கித யாசன மளித்தவோர் நம்பன்.
84
   
  ஜீவ ரக்ஷையைச் சென்னியிற் றிருத்திமெய் யென்னும்
ஓவில் கச்சினை யரையிலிட் டிறுக்கியொண் ணீதி
மேவு மோர்கவ சத்தினை மெய்யுறப் புனைந்து
தீவி னைத்தொடர் தேய்த்திடு கழலையுஞ் சேர்த்தி.
85
   
  பயில்த ரும்விசு வாசமாம் பரிசையைப் பற்றிச்
செயிரி லாதிரு கூரொடு திகழ்திரு மந்த்ர
வயிர வாட்படை வலக்கையில் வாங்கிமன் னருளாற்
றைரி யத்தொடு வாயிலி னருகுறச் சார்ந்தான்.
86
   
  பொறித்தி ருந்தவற் கஞ்சலி வரன்முறை புரிந்து
குறித்தி யென்பெய ரையபுத் தகத்தெனக் கூறி
மறித்து நின்றவம் மள்ளரோ டெதிர்ந்தமர் மலைந்தான்
வெறித்த சிந்தையார் வீசினர் வெருட்சியாம் விசிகம்.
87
   
  குழுமி நாய்க்கணங் குரைப்பினுங் கோளரிக் கென்னோ
பழுது நேருமீ தறிகிலார் பலபடப் பிதற்றிக்
கழுது நல்கிய கருவிகள் கடுந்தறு கண்ணார்
முழுது மேலெறிந் தார்த்தனர் முறைமுறை முடுகி.
88
   
  பொன்கு லாநக ராதிப னருளிய புனித
மின்கு லாவிய படைக்கலம் வீணெனப் படுமோ
வன்கு லாமரோ வெற்றிபெற் றுய்வரிவ் வண்ணம்
என்கொ லாமென வயிர்த்தனர் முன்றில்வா யெவரும்.
89