| |
கள்ளமி
னெஞ்சு நெஞ்சிற் கலந்தமெய்ச் சொல்லுஞ்
சொல்லொத்
தெள்ளரு மொழுக்குந் தத்த முளக்கரிக் கிசைந்து ளாரே
வள்ளலெம் மிளங்கோ மான்செம் மலரடிச் சுவடு தோய்ந்த
ஒள்ளிய நெறிசென் றந்தத் துயர்பர கதியிற் சேர்வார்.
|
16 |
| |
|
|
| |
முறைத்திறம்
பிறழா நித்த முத்திசா தனமா யுள்ள
அறத்திறம் பயின்று தூய ராதல்விட் டகத்தை மூடிப்
புறத்தவ வேடம் பூண்டு நடித்தலான் றோலைப் போர்த்து
மறத்திறம் பயிலும் வேங்கை வன்றொழின் மானு மன்றே.
|
17 |
| |
|
|
| |
வேட்டுவன்
புதன்ம றைந்து விடாதுபுட் சிமிழ்த்தல் போலக்
காட்டுமித் தவவே டத்திற் கரந்துல கின்பங் கௌவுங்
கேட்டுளீர் சுருதி யுண்மை கிளப்பினு முணரீர் நன்மை
வீட்டுதி ரென்று நீங்கா விழுமமே விழைந்து நின்றீர்.
|
18 |
| |
|
|
| |
மருள்பரம்
பரையி னோடு மறைநெறி மயங்கு மாயின்
இருணனி யியங்கும் வானத் திருங்கதி ரிரவி முன்னர்த்
தெருளிலா மனத்தீர் நுங்க டீச்செய லொருவீ ராகி
அருள்வழிப் பட்டே மென்ற லகந்தையின் மடமை யாமால்.
|
19 |
| |
|
|
| |
இந்நிலம்
புரந்து நிற்கு மிரக்ஷண்ய கிரியிற் றோன்றி
மன்னுபன் னதியு மொன்றாய் மருவியோர் முகமா யோடி
உன்னரும் பரமா னந்த வுததிபுக் கொடுங்கு நீர்சொல்
அன்னிய கான்யா றெல்லா மளறுபுக் கழுந்து மன்றே.
|
20 |
| |
|
|
| |
எதிரெதி
ராகச் செல்லு மிடைநெடுந் தூர முள்ள
நதிநத மொருங்கு கூடா கூடினு நாமம் வேறாம்
கதியுறு மார்க்கத் தோடு கதழெரிக் கவிழ்த்து மார்க்கம்
எதிருறீஇப் பொருந்து மென்ற லேழமைப் பால தேயாம்.
|
21 |
| |
|
|
| |
வேதமார்க்
கத்தின் மேய வேதிய ரொழுக்கம் வேதம்
ஓதற நெறியைப் பற்றி யுற்பவ தோடத் தாலே
சாதக மான பாவஞ் சருவிடா தகற்றி யொல்லுந்
தீதினற் கருமம் யாவுஞ் சிந்தையாற் செய்தல் வேண்டும்.
|
22 |
| |
|
|
| |
அகிலகா
ரணராந் தூய வாண்டகைக் கடங்கா தீட்டு
சகலபொல் லாங்கு முள்ளிச் சஞ்சலித் தழுது ணைந்து
புகலிட மான யேசு புண்ணிய பலத்தை நாடி
இகலிமுப் பகையை வென்றிங் கிடைநிலா தோடல் வேண்டும்.
|
23 |