வானளவி நிற்பதெனக் கண்டும யங்கிமதி
ஈனரிடர்ப் பட்டிரிவ ரெட்டுணையு மெண்ணாது
ஞானமுறு மாந்தர்ந கைத்தெள்ளி மேற்போவர்
கானமுறு மிவ்விலங்கற் காட்சியது பல்வகைத்தால்.  

தீர்க்கவிசு வாசிகளே யன்றிச்செ கத்துழல்பொய்
மார்க்கரெவ ரேனுமிந்த மாமலையைக் கிட்டிவரிற்
பார்க்கவே யுண்ணடுங்கி மெய்பதறிப் பாழ்ங்குழியிற்
சேர்க்குமமார்க் கம்புகுவ ரென்றுந்தி ரும்பாரால்.    

அண்டபகி ரண்டமெலாம் போய்ப்போய ரைநொடியிற்
கண்டுவரும் பொல்லாத கன்மனவன் பேய்க்குரங்கு
மண்டுபெருந் துன்பம லையிதன்பேர் கேட்டாலுந்
தெண்டனிட்டுக் குன்றித்தி யங்கியுயிர் தேயுமால்.    

செந்தழல்போ லக்கொளுத்துஞ் சிந்தனையை ஜீவியத்தை
எந்தவித மென்னினுங்கை யெட்டியைப்போ லாக்குவிக்கும்
வெந்தறுகட் பாம்பின்வி டம்போன்ம திகெடுக்கும்
இந்தவிடுக் கண்மலையின் சாரலெதிர் வோரெவர்க்கும்.

ஒற்றைச்சு டர்த்திகிரி யோச்சியுல காண்டமுடிக்
கொற்றவருந் துன்பமலைக் கோடெதிர்கண் டேங்குவருட்
பற்றற்ற ஞானபரி பாகருந்தாம் பார்த்தவுடன்
சற்றுட்க லங்குவரீ தென்னேத ருக்கம்மா.         

செப்பிலுல கத்துநர ஜென்மமெடுத் தோரெவரும்
இப்பெரிய சாரல்புகுந் தீடழிந்தா ரல்லாது
தப்பினா ரில்லையிது தாண்டின்ம கிழ்ச்சிதரும்
ஒப்பிலா னந்தமலை யொன்றங்கு முன்னுளதால்.    

               வேறு

அஞ்சும்வெவ் விடர்துற்றி யலமரல் தருமிந்தச்
சஞ்சல மலைமுன்றி னின்றொரு தனியாக
வஞ்சமின் மறைவாணன் மனமிக மறுகுற்று
நஞ்சட வினைவார்போ னைந்திவை நவில்கின்றான்.

எவ்வள வதிகங்கொ லென்னுறு பலவீனம்
அவ்வள வதிகமிவ் வசலம துயர்வாயின்
எவ்வகை நெடுந்தூர வேற்றமிங் கிதையேறி
அவ்வயி னுறுசார லடைகுவ னெளிதன்றால்.