வருந்திய வேதிய னிறுத்தம் மாணெழில்
திருந்திய சாலையிற் புகுந்து செவ்விதின்
இருந்திளைப் பாறின னிறைவன் பாதத்திற்
பொருந்துமன் பருச்சனை புரிந்து போற்றினான்.

பரமனன் றருளிய பயணப் பத்திர
வரமனோ கரத்தினை வாசித் தாய்ந்துதன்
கரமலர் சென்னியிற் கவின வெண்டுகில்
நரமகி பதிதரு நலமு முள்ளினான்.          

அருகனே யல்லனித் தனைக்கு மாண்டகை
திருவருண் மலிந்தவச் செயலின் செவ்வியென்
றுருகினன் றுதித்தன னுவகை மாமதுப்
பருகினன் களித்தன னயர்வு பல்கவே.       

மறந்துளக் களிப்பினான் மயங்கிச் சோர்வடைந்
தறந்தவா விப்பிர னயர்ந்து தூங்கினான்
இறந்தவோர் வெகுளியிற் றீதென் றெள்ளுவர்
சிறந்தவுண் மகிழச்சியின் சோர்வைச் செவ்வியோர்.

தூங்கிய வேதியன் றுயிலு ணர்ந்திலன்
ஒங்கிர வியுங்கதி ரொடுக்கு வானெனா
ஆங்கொரு புண்ணிய னடுத்து ணர்த்துவான்
நீங்கரு மன்பினாத னிகழ்த்து வானரோ.     

வழிபிடித் தித்துணை வருந்தி வந்துநீ
கழிதுயில் விளைப்பது கரும மன்றுகாண்
பழிபடு மடிகுடி கெடுக்கும் பாலது
விழிவிழி யோடுதி விரைந்தெ ழுந்தரோ.    

ஆம்பரி சுணர்கிலா வசட ராமெனச்
சோம்பிநீ துயிலுமித் துணிவு நன்கதோ
போம்பக லிருட்படாம் போர்க்கும் போதுசென்
மேம்படு நூனெறி விளங்கற் பாலதோ.       

நித்திரை சத்துரு வென்னு நீர்மையை
உய்த்துணர்ந் திலைகொலா முயிருக் குட்பகை
வித்தக விருத்தியைக் கெடுக்கும் வெவ்விடஞ்
சித்தநோ வினுக்கொரு செவிலித் தாயரோ.