(பொ - ரை) பூமியில்வாழும் நிலைபெற்ற ஜீவகோடிகளெல்லாம்
யாவருக்கும் பொதுவிதியாகிய இந்தப் பிரமாணத்தை அவமதித்து
நடக்கின்றபோது அவரவருடைய ஹிருதயத்துள வாழுகின்ற கெடுதலில்லாத
மனச்சாக்ஷி தடுக்கும். அத்தடையை மீறினால் லோகாதிபதியாகிய
ஈஸ்வரனுக்கு அம்மனச்சாக்ஷியானது சகலத்தையுங்கூறி அவனுக்கு முன்
நிற்கும்.

 

ஆதலாற் பரம ராஜ னருடச விதிகைக் கொண்டு மேதகு ஜீவ சாஷி விரோதமின் றாக வோம்பித் தீதொரீஇ நன்மை செய்து செம்முறை திறம்ப லின்றிக் கோதறு நெறியி னிற்றல் குடிகடங் கடமை யாமால். 21

     (பொ - ரை) ஆதலாற் பரமராஜன் அருளிய
பத்துப்பிரமாணத்தையுங் கைக்கொண்டு, மனச்சாக்ஷிக்கு விரோதமில்லாமல்
அவற்றைப் பாதுகாத்து, தீமையை விலக்கி நன்மையைச் செய்து, சிறந்த
முறைதவறாது, குற்றமற்ற நன்னெறியில் நடத்தல் குடிகளுடைய
கடமையாகும்.

 

நாமுநாம் வசிக்கு மிந்த நாசதே சத்து ளாரும் கோமுறை வழுவாத் தூய கொற்றவன் றனைப்போற் றாமல் தீமுறை துணிந்து செய்யும் ஜெகப்புலை யனுக்காட் பட்டுச் சாமுறை துணிந்து நின்று சருவசண் டாள ரானோம். 22

     (பொ - ரை) நாமும் நாம் வசிக்கும் இந்த நாசதேசத்துள்ளோரும்
ராஜ நீதி தவறாத பரிசுத்தமான அரசனைப்போற்றாமல்,
துர்க்கிருத்தியங்களையே துணிந்து செய்கின்ற ஜெகப்புலையனாகிய
சாத்தானுக் கடிமைப்பட்டு சாவுக்குள்ளாக்கும் முறையில் துணிந்து, அதில்
நிலைகொண்டு நின்று, சர்வ சண்டாளரானோம்.

 

நீணிலத் தவர்ந கைக்க நினைப்பின்றி யிறைவன் பேரை வீணிலே யுழறி யந்தோ வீணர்க்குள் வீண ரானேம் மாணுறு மோய்வு நாளை மதியாது மதியுங் கெட்டோம் பேணினோ மிலைப்பெற் றோரைப் பேயரிற் பேயர் யாமே. 23

     (பொ - ரை) அகன்ற பூவுலகத்திலுள்ளவர்களெல்லாரும்
நகைக்கும் படி ஒரு நினைவுமில்லாமல் கடவுளுடைய திருநாமத்தை
வீணிலே வழங்கி, ஐயையோ வீணருக்குள் வீணரானோம். மாக்ஷிமைப்பட்ட
ஓய்வுநாளை மதியாமல் அறிவுங் கெட்டுப்போனோம். பெற்றோரைப்
பாதுகாத்தோமுமில்லை. பேயருக்குள் பேயர் நாமே.

 

நன்மைசெய் தோமு மில்லை நன்மைசெய் வதற்குத் தக்க தன்மையு நமக்கு ளில்லை சார்வதா நன்றி கெட்ட புன்மையுங் களவுஞ் சூதும் பொறாமையும் புரட்டும் பொய்யும் வன்மமும் பகையு முள்ளே மறத்தொழில் பயின்று வாழ்வோம். 24