அடர்ப்ப தன்றுநீ யஞ்சிடே லாளரி யேறு
தொடர்ப்ப டுத்தவை யென்றுகா வலன்சொன்ன சொல்லால்
இடர்ப்ப டாதிவ ணிறுத்தன னன்றெனி லிருவர்
பிடர்ப்பு றம்பிடித் தோடுவல் பெறுங்கதி பிறவே.       

பெண்ண ருங்கலத் தாயர்மீர் பிணியிழைத் தோடி
உண்ணு நீர்நசை யாற்றிரிந் துலைந்தவோ ருழைக்குத்
தண்ண றும்புனற் றடாகமொன் றெதிர்ந்தபோற் றமியேற்
கெண்ண ருங்குணத் திவ்வுழை லபித்ததிவ் விரவில்.     

சாவ தானிபே ருதவியின் றகைமையுந் தழைத்த
ஆவ லோடெனக் காதரம் புரியும தன்பும்
நாவி னாலன்றென னுளத்திடை நன்றிபா ராட்டித்
தேவ தேவனைத் துதிப்பலென் றிசைத்தனன் செய்யோன்.

இனிது வேதியன் வாய்மைகேட் டகங்களித் தெல்லாம்
புனித வாவியி னருட்செய லாமெனப் போற்றிக்
கனித னீர்மையிற் கண்ணுளங் கசிந்தனள் பத்தி
வனிதை யவ்வயின் விவேகிமற் றிவ்வுரை வகுக்கும்.     

மக்க ளைத்துணை மனைவியை மருவுசம் பத்தைத்
தொக்க ளைந்தவுன் கிளைஞரைத் துறந்துவான் வழியிற்
புக்கு வந்தனை மற்றவற் றிடைக்கிடை புகுந்து
சிக்கு கின்றயோ சிந்தனை செப்புதி யென்றாள்.        

புந்தி மாதிது புகறலும் புறத்தொடர் பெல்லாம்
முந்து வர்த்துப்பின் வேட்டுழல் கின்றவோர் மூடச்
சிந்தை யின்றெனி னும்பழ வாசனை சிறிது
வந்து வந்துபோம் விடுபட்ட வூசலின் வடம்போல்.     

மாலை கண்டர வாமென மயங்கிப்பின் வாங்கும்
சீல மாயொரு தீங்குறிற் றிகைத்துளந் திரும்பிப்
போலி வாழ்க்கையிற் புகவரு மாயினும் புகழோய்
மேலை நாணடுத் தீர்வையை நினைத்துடன் மீளும்.     

நேர்ந்த தாற்பல சமயங்க ணிருவிசா ரத்தைச்
சார்ந்தி டற்குளஞ் சாய்ந்திடி லெத்தனை தவறும்
ஆர்ந்த நிந்தையு மாமொரு முறையரு வருத்துத்
தீர்ந்த பின்னதை விழைவது வோநர ஜென்மம்.