பக்கம் எண் :

187

 

பொறுமைத் தெய்வவேந் தாணையைப் பேணலர் புகுதும்
மறுமைச் சிந்தையோர் சற்றில ரிகத்துறு வாணாள்
குறுமைத் தென்பதுங் கொள்ளலர் குவலய வாழ்வின்
சிறுமைப் போகம்வேட் டுழல்வரெம் மூர்வரு சிதடர்.    

86
     
 

பாபத் தைப்பர னீதியைப் பகர்நடுத் தீர்ப்பின்
ஆபத் தைக்குறித் தறிவுறுத் தாவிநல் லருளாந்
தீபத் தைக்கெடுத் திருட்படு தீவினை யீட்டிச்
சாபத் தைப்பெறச் சதோதய முயல்வரச் சழக்கர்.       

87
     
 

தெள்ளி தென்மனை மக்களைத் தெருட்டிய செஞ்சொல்
உள்ளி லங்கணத் துக்கதீம் பாவினை யொத்த
வள்ளி யோயெமர்க் குரைத்தசொல் வல்லுளி மதியா
தெள்ளி யிட்டநித் திலத்தையொத் துளதுகா ணிசைக்கில்.

88
     
 

சொற்ற தோர்ந்திலர் வடித்தகண் ணீரொடு சும்மை
உற்ற டைந்தமெய் வருத்தமும் விடுத்தநெட் டுயிர்ப்புஞ்
சற்று நோக்கல ரிகழ்ந்தன ராதலிற் றமியேன்
முற்று நீத்துவந் திவ்வழி பிடித்தனன் முதியோய்.      

89
     
 

கறுத்த சிந்தையர் மடமையாற் கனன் றுவர்த் தெள்ளி
வெறுத்தெ னைப்புறக் கணித்தன ராயினும் விமலன்
ஒறுத்தி டாதவர்க் குண்மையைத் தெரித்தறி வுறுத்திப்
பொறுத்தி ரக்ஷணை நல்கமன் றாடுவல் புகழோய்.      

90
     
 

ஆக்கு தீவினை யருவருத் தஞ்சுமென் மனமும்
வாக்குஞ் செய்கையு மாறுகொண் டனமனை மக்கள்
போக்கி னுக்கெனை யாதலிற் பொருந்தல ராகி
நீக்கு மாறொருப் பட்டனர் நிகழ்ந்ததீ தென்றான்.      

91
     
 

கனித னீர்மையன் வாய்மையிற் கனன்மெழு கென்ன
வனிதை யுள்ளநெக் குருகினண் மறைமொழி யாய
புனித வித்தவன் புந்திநன் புலத்திடைப் பொருந்தி
இனிதி னுய்த்தவான் போகத்தை வியந்தன ளியம்பும்.   

92
     
 

பன்னு வேதபா ராயண பரனொரு மைந்தன்
என்னி மித்தமே தினியுமைப் பகைத்திடு மேனும்
பின்ன டாதுசான் றாகுதிர் பேதுறீ ரென்னாச்
சொன்ன வாசக முண்டதற் குண்டுகொல் சோர்வு.      

93