| |
இனைய
சீலனா வேதிய னிரவுநண் பகலுந்
துனைவி னூல்வழி துருவிட வாங்கொரு சூழல்
அனைய ணைந்தவான் கன்றென நம்பிக்கை யடுத்து
வினைய மோடுகை கூப்பிநின் றினையன விளம்பும்.
|
6 |
| |
|
|
| |
ஐய
வையவென் னாருயிர்க் காருயி ரனையாய்
பொய்ய ளைந்தவிப் புலைக்குடி லோம்பிய புலையேன்
வெய்ய மும்மலச் சேட்டையின் விழுமநோய் துடைத்தீண்
டுய்யு நன்மதி யொண்மருந் தூட்டினை யுரவோய்.
|
7 |
| |
|
|
| |
விண்ண
டைந்தவவ் விடலையும் வேதிய நீயுங்
கண்ண கன்றமா யாபுரிக் கடைமறு கணைந்து
புண்ணி யச்சுவி சேக்ஷமான் மியமழை பொழிகால்
அண்ணல் சத்திய முளைத்ததென் னகத்தினி லறவோய்.
|
8 |
| |
|
|
| |
இருவிர்
நுங்குண சீலமு மொழுக்கமு மிறுமட்
டொருவ ரும்விசு வாசமு மூக்கமும் பொறையின்
அருமை யுங்கண்டு கேட்டலி னடியனே னுள்ளந்
திருமி மெய்வழிப் பட்டதா லருட்செயல் செய்யோய்.
|
9 |
| |
|
|
| |
பொருனின்
செல்வமும் பூதலத் துரிமையும் போக்கி
அருளின் செல்வமெற் காக்கினை யகத்துணர் வெழுப்பி
மருள றுத்தனை மற்றிதற் கியற்றுகைம் மாறு
தெருளும் புந்தியோய் தெரிகிலே னுறதென ஜெகத்தில்.
|
10 |
| |
|
|
| |
குரவ
னும்புநர் ஜநநதாய் தந்தையுங் கோமான்
புரவு நூனெறித் துணைவனும் பொன்றுநா ளளவும்
உரவு நீர்நிலத் துனையலாற் பிறரிலே னுண்மை
கரவி லோயெனைத் தெருட்டுத னின்கடன் காண்டி.
|
11 |
| |
|
|
| |
ஏக
நின்றநீ ணெறிக்கிரு வேமுமிங் கிணங்கி
மாக நாடடை காறும்யாம் வழித்துணை யிசைந்து
போக வுன்னினன் றிருவருள் கூட்டிய புதுமை
ஆக நேர்ந்தன மீண்டென வுரைத்தன னறிஞன்.
|
12 |
| |
|
|
| |
ஜீவன்
முத்தனன் னம்பிக்கை தெருளுரை திகழ்ந்த
தேவ பத்தியுஞ் சற்குண சீலமுந் தெளிவுந்
தாவ ரும்பர மார்த்தமுஞ் சமைந்தநன் னிதானி
ஆவ னோவிவ னென்றகத் துன்னுவா னானான்.
|
13 |