பக்கம் எண் :

417

  ஜீவ ரக்ஷைதி ருததிய தேவர்கோன்
ஆவ லிததணைக் குங்கைய கற்றியிக்
கூவ லிற்கவி ழத்துணிந் தேன்கொடும்
பாவம் பாவம்ப ழிப்புறு பாவமால்.

74
   
  மரண பூமிம றிந்தவக் கங்குலுட்
கரண மோய்ந்துடல் கட்டறு காலையில்
அரண மாகிய ளித்தவ ருட்பரி
புரண மீண்டுமேற் போர்த்திடு மேகொலாம்.
75
   
  இலகு நூனெறி யைப்பிடித் தேகிடில்
அலகி லாதவ ருட்டுணை வாய்த்திடும்
உலகொ ழுக்கையு வந்துபு றஞ்செலில்
விலகி நீங்குமெய் வித்தக மென்பரால்.
76
   
  ஆவ தேற்றரு மாபுரிக் காரதர்
மேவி வெந்துகு வேளையில் வேந்தருள்
கூவி யென்னைக்கு ரவனு ருக்கொடே
ஏவி நல்வழிக் கீட்டிய தெவ்வணம்.
77
   
  மேட்டி மைத்திட ரேறிவி ழுந்தழி
கேட்டி னைப்பல வீனத்தின் கேதத்தைக்
காட்டிக் கைவிடுக் காதுக டைவரை
வீட்டி லுய்ப்பதன் றோவித்த கவருள்.
78
   
  ஆத லாலினி மேலும ழிமதிப்
பாதை நின்றுப தைக்கிலன் யானெனாப்
போத மேவித்தன் புன்மையைக் கைத்தருள்
நாதற் போற்றிந விற்றின னீதரோ.
79
   
  கண்ணி னுக்கென்க ருவிழ யாதியுன்
நிண்ண யச்சொலி னீர்மைநி னைந்திடா
தெண்ண மின்றியி யற்றின னிப்பிழை
புண்ணி யன்றொழும் பென்றுபொ றுத்தியால்.
80
   
  என்று கூறவெந் தாயுன்பி ழையென
ஒன்று மெண்ணல னுளளுடைய வாயலை
இன்று நேர்விக்கி னங்களே மக்கெலாம்
நன்று காட்டுமால் நம்புதி நீயென்றான்.
81