:: TVU ::

426

	கரவி லானுரை காதுறக் கேட்டுநம் பிக்கை விரவு துன்பிற்கு வெந்நிட லோநம வீரம் பரவை வைப்புக்கி யற்கைபன் மாறுதல் பாராய் இரவு முண்டுப கலுமுண் டேனுனக் கின்னல்.	146

	சுருதி யுத்திய நுபவந் தூயசன் மார்க்கங் கருது முத்தம பத்தியென் றாயக ணக்கில் ஒருதி றத்துமொவ் வேனெட்டு ணையுனக் கேனுந் தருதி யீண்டுவி டைசிறி யேன்சில சாற்ற.	147

	புரவு நூனெறித் தத்துவ போதத்திற் போந்த கரவி லாமெய்ய நுபவக் காட்டிசயை காணும் உரவு நீருல கத்தையு வர்த்துளை யுண்மைக் குரவ னீயெனக் கென்ளுமி தென்மனக் கொள்கை.	148

	ஐய நம்மது தாபநி லைபர மாயில் வெய்ய நிர்ப்பந்தம் வேறிலை யித்துயர் மேவி நையுஞ் சீவனி லும்மர ணம்மிக நன்றாம் மெய்ய தாயினும் விள்ளவொன் றுள்ளது மேலோய்.	149

	மாக மாநக ராதிபன் வன்கொலை செய்யாய் ஆக வென்றத றிந்தும றிந்தில ரேபோற் சோகம் விஞ்சியன் னோதற்கொ லைத்தொழல் சூழ்ந்து சாக வெண்ணுத லோதரு மந்தனித் தக்கோய்.	150

	ஆக்கை யைத்தனி யாவியை யாக்கையு மாக்கிக் காக்கை யும்முடை யாருளர் நாம்பகை காட்டிப் போக்கை யுள்ளுவ தோபுல மைத்தன்று பொய்யா வாக்கை யுள்ளுதி வாய்த்திடு மோநித்ய வாழ்வு.	151

	எதது ணைப்பெருந் துன்பமு னக்குள வேயோ அத்து ணைப்பெருந் துன்பமு மெற்குள வாக வித்த கத்திற லோய்சிறி யேனினும் வெம்பிச் சித்த நொநதுயிர் தீர்வலென் பாயிதென் சீர்மை.	152

	ஒன்றி யாயெதிர்த் தப்பொல்லி யோனையு மோட்டி வென்றி கொண்டுக தித்தனை வெவ்விரு ளார்ந்த பொன்று பௌவம்பு குந்துநெ றிக்கொடு போந்தாய் குன்று குன்றென நேரவுங் குன்றிலை கொற்றம்.	153