தற்பர
னருளிற் றோன்றித் தயைமல்கித் தருமம் புட்பித்
தற்புத சுகிர்த முற்றி யளவில்புண் ணியம்ப ழுத்துப்
பொற்புறு நித்யா னந்த போகத்தைக் கனியும் ஜீவ
கற்பக விருக்ஷ மோங்கித் திகழ்வதக் கனகக் குன்றம்.
|
4 |
| |
|
மணவணி
பொதுளி நித்ய மங்கள கீத மல்கிக்
குணநிதிக் குவைக ளோங்கிக் குலவுபே ரின்பம் பொங்கி
இணரொளி மகிமைக் கற்றை யெங்கணும் பரம்ப வீசி
உணர்வினுக் கதீத மாகி யோங்குவ துயர்பொன் மேரு.
|
5 |
| |
|
அன்பினார்
கலிநீர் பொங்கி யருண்மடை திறந்தா லென்னப்
பொன்பொலி சிமய நின்றொர் புத்தமு தருவி போந்து
நன்பெரு மணிக ளாய நவநிதி வரன்றிப் பாயும்
மன்பெரும் ஜீவ கங்கை மடுப்பதம் மகவே தண்டம்.
|
6 |
| |
|
புகலருங்
கடவுள் வேந்தன் புகழ்மிகு புனித ஞானத்
தகவினி லுயர்வுற் றோங்கித் தண்ணளிப் பெருக்கிற் பல்கி
மகிமையில் ஜோதி வாய்ந்து வைகலின் விகற்பின் றாகிப்
பகலொளி திகழ்த்தி நிற்கும் பவித்திர பரம சீயோன்.
|
7 |
| |
|
தரிசன
வேதி யாய சாதரூ பாச லத்திற்
பரிசன ராய தூய பவித்திர வான சேனை
துரிசற விமைக்குந் தாரா கணமெனச் சுலவித் தோன்றி
விரசுவர் திகாந்த மெங்கும் விமலவேந் தாணை மேவி.
|
8 |
| |
|
தணிவரும்
ஜோதி பூத்த தடங்கிரிச் சார லெங்கும்
பணிவிடை புரியு மாவிப் பண்ணவர் தொகுதி மல்கி
அணியணி யாக நின்றங் கருட்டிரி யேக தேவைப்
பணிகுவர் பரமா னந்த பரவச ராகிப் போற்றி.
|
9
|
| |
|
கற்பனை
கடந்து நிற்குங் காரணா தீத மான
பொற்புறு புனித வேந்தன் பூரணா னந்த வாழ்வின்
அற்புதக் காட்சி சொல்ல வருகனோ வூழிப் போதைப்
புற்புதம் பொதிந்து காட்டப் பொருந்தினும் பொருந்தா தன்றே.
|
10 |
| |
|
மிருத்தொடிவ்
வுலக பந்தம் வீசிய மறையோ ரின்ன
திருத்தகு சீயோ னென்னுந் திருமலை யடிவா ரத்தை
அருத்தியோ டணைந்து முன்னிட் டாண்டகை திருப்பொற் பாதங்
கருத்தினோ டுள்ளிப் போற்றிக் கனிந்துவந் தேத்துங் காலை.
|
11
|