பக்கம் எண் :

92

  நல்ல நூனெறி யாமிது வாயிலை நாடிச்
செல்ல யற்புறம் விலகிடிற் றீங்குறல் திண்ணம்
புல்ல ரோடுரை யாடிவீண் பொழுதுபோக் காதி
ஒல்லை யேகென விடைகொடுத் தேவின னுவந்து.
33
   
  தீங்கு நேர்ந்ததுஞ் செஞ்சுடர் முன்பனி சிதறி
நீங்கு மாறுசு ரேந்திர னருளிய நெறியும்
ஓங்கு மன்பொடு சஹாயன்வந் துதவிய வுரித்தும்
வீங்கு காதலோ டுன்னிவே தியனிவை விளம்பும்.
34
   
  அரவு கௌவிய தேரையை மீட்டென வகாதத்
துரவ ளற்றினின் றெனைக்கரை யேற்றிய தோன்றால்
கரவி லாதுனைப் பழிச்சுவ தலதுகைம் மாறொன்
றுரவு நீணிலத் துண்டுகொல் யானுனக் குதவ.
35
   
  பன்ன ரும்பல பாதகம் பயின்றபா மரனாம்
என்னை யுன்னவெம் மாத்திர மெம்பிரா னுளத்தில்
அன்ன தாகநின் னரியபே ருதவியெற் கமைத்த
மன்னி ரும்பெருங் கருணைக்கு முளகொலோ வரம்பு.
36
   
  பற்றி யாதுமின் றாகவும் பரிந்துமெய் யன்போ
டுற்று நேர்ந்தவர்க் குயிரளித் தாயினு முதவி
முற்றி யாதரம் புரிவரான் முன்னவ னருளைக்
கற்று வல்லசான் றோரெனக் கேட்டுனைக் கண்டேன்.
37
   
  என்று பன்முறை நன்றியை வியந்தின வியம்பித்
தன்று ணைக்கரங் குவித்துவந் தனம்பல சாற்றி
முன்று னுங்கடை வாயிலை நோக்கினன் முடுகிச்
சென்ற னன்னொரு தமியனாய் வேதியர் திலகன்.
38
   
  நிகழ்ந்த சம்பவம் யாவுங்கை நெல்லியங் கனியிற்
றிகழ்ந்த வவ்வயிற் சஹாயனை நோக்கியான் றிருமி
அகழ்ந்து வைத்தவர் யாவரிந் நொதிக்கிடங் கரசன்
இகழ்ந்த தென்னையோ செவ்விதாக் காமலிவ் வழியை.
39
   
  பரம ராஜ்ஜிய நாடியோர் படர்நொதி யிதனுள்
உரமி லாதுவீழ்ந் துயங்கவிட் டிருப்பதென் னுரிமை
தரமி லாதுயர் மகிபதி யருட்கிது தகுமோ
வரம னோகர தெரித்தியென் றுரைத்தனன் வணங்கி.
40