சொல்லுகிறார். ¹இதனால், ‘நித்திய விபூதியிலுள்ள இறைவன் தம்முடனே வந்து கலந்தான் என்று மகிழ்கின்றார்’ என்னுமிடம் தோன்றுகிறது. ‘ஆயின், இப்பொழுது திருப்பெயர்களை அடுக்கிக் கூறுவதற்குக் காரணம் என்னை?’ எனின், போகம் ²உத்கூலமானால் ஒருவர்க்கு ஒருவர் பெயரைச் சொல்லிக் கொண்டு அதனால் தரிப்பது என்பது ஒன்று உண்டு அன்றே? மணிவண்ணனே - நீல ரத்தினம் போன்று குளிர்ந்த வடிவுடையவனே! ³அணைத்த போது உண்டான பரிசத்தால் திமிர்த்துச் சொல்லுகிறார். என் பொல்லாத் திருக்குறளா - என்னுடைய அழகிய வாமனனே! ‘அழகிது’ என்னில், நாட்டுக்கு ஒப்பாம் என்று கருதி அழகில் ⁴விஸஜாதீயதையைச் சொல்லுகிறார் ‘பொல்லா’ என்று. இனி, ‘கண்ணெச்சில் வாராமைக்குக் கரி பூசுகிறார்’ எனலுமாம். இதனால், ⁵மஹாபலி பக்கலிலே இரப்பாளனாய் நின்றது போன்று தம்மைப் பெறுகைக்குச் சிறாம்பி இரப்பாளானாய் நின்ற நிலையைத் தெரிவித்தபடி.

     ‘வைகுந்தா’ என்று மேன்மை சொல்லிற்று; ‘மணி வண்ணனே’ என்று வடிவழகு சொல்லிற்று; ‘என் பொல்லாத் திருக்குறளா’ என்று சௌலப்யம் சொல்லிற்று; இம்மூன்றும் கூடினதாயிற்றுப் பரத்துவமாவது.⁶

     என்னுள் மன்னி - என்னுடைய மனத்திலே வந்து நித்திய வாசம் செய்து. இந்திரன் இராஜ்ய லாபம் பெற்றுப் போனான்; மஹாபலி கொடையின் லாபம் பெற்றுப் போனான்; அவ்வடிவழகு ஊற்றிருந்தது இவர் நெஞ்சிலே ஆதலின், ‘குறளா என்னுள் மன்ளி’ என்கிறார்.

_____________________________________________________________

1. ‘இதனால்’ - ‘வைகுந்தா’ என்ற இதனால்.

2. உத்கூலமாதல் - கரை புரளுதல்.

3. சம்ஸ்லேஷ சமயத்தில் ‘மணி வண்ணனே’ என்றதற்கு பாவம், ‘அணைத்த போது’ என்று தொடங்கும் வாக்கியம்.

4. விஸஜாதீயதை - வேறுபட்ட சாதியின் தன்மை.

5. ‘குறளா’ என்பதற்கு பாவம், ‘மஹாபலி பக்கலிலே’ என்று தொடங்கும் வாக்கியம். சிறாம்பி - சங்கோசித்து.

6. இம்மூன்றையும் இங்குச் சேர்த்துக் கூறியது, விடப்போகாமைக்குக் காரணத்தைத் தெரிவித்தபடி.