யாகவன்றோ கலக்கம் இருப்பது. ¹இனித்தான், அத்தலையில் நின்றும் வந்தார்க்கே வார்த்தை சொல்லிவிடவேண்டும் என்னும் நிர்ப்பந்தம் இல்லையே இவளுக்கு; இராவணசங்கை இல்லாமையாலே. ஆகையாலே, கண்களால் கண்டாரையடங்கலும் போகவிடுகிறாள்.

    ²பிரிந்தார் இரங்குவது நெய்தல் நிலத்திலேயன்றோ; திருவல்லவாழ், திருவண்வண்டூர் என்பவை எல்லாம் அந்நிலங்கள் அலவோ. தூதுவிடுவார், நாயகன்பக்கலிலே சிலகுணங்கள் கண்டன்றோ விடுவது. என்றது, இத்தலையில் துயரத்தையறியுந்துணை அறிவையுமுடையனாய், அறிந்தால் வருகைக்குத் தகுதியான சக்தியுமுடையனாயிருக்கவேண்டுமன்றோ என்றபடி. அவையெல்லாம் இவள் தூதுவிடுகிற விஷயத்தில் குறைஇல்லை. அறிவில் வந்தால் ³“ஞான சம்பந்ந:” என்கிறபடியே, அறிவு கொடுத்த வசிஷ்டர் முதலானோர்கட்கும் கொடுக்கவல்லனாம்படி இருப்பான் ஒருவன். நீர்மையில் வந்தால் ⁴“பகைவர்களிடத்தும் அன்புள்ளவன்” என்றால் ⁵“கண்ணீரோடு கூடினவர்” என்னும்படியன்றோ அது இருப்பது. சக்தியில்

1. பிராட்டியில் ஏற்றம் உண்டு என்கைக்குக் காரணத்தை அருளிச் செய்யத்
  திருவுள்ளம்பற்றி, இருவருடைய எண்ணங்களையும் அருளிச் செய்கிறார்
  ‘இனித்தான்’ என்று தொடங்கி. அத்தலை - தலைவன்.

2. போக்கெல்லாம் பாலை, புணர்தல் நறுங்குறிஞ்சி,
  ஆக்கம்சேர் ஊடல் அணிமருதம் - நோக்குங்கால்
  இல்லிருக்கை முல்லை, இரங்கல் நறுநெய்தல்
  சொல்விரிந்த நூலின் தொகை.

  என்னும் பழம்பாடல் இங்கு நினைவு கூர்க.

      ‘திருவல்லவாழை’ இங்கு எடுத்தது, அங்குப்போலே திருவண்வண்டூரிலும்
  புறச்சோலையளவும் போய் அங்கே விழுந்து கிடந்து தூது விடுகிறாள்
  என்கைக்காக.

3. “யஸஸ்வீ ஜ்ஞாநஸம்பந்ந: சுசி: வஸ்ய: ஸமாதிமாந்”

   என்பது, ஸ்ரீராமா. பால. 1 : 12.

4. “தேவகல்பம் ருஜும் தாந்தம் ரிபூணாமபிவத்ஸலம்”

   என்பது, ஸ்ரீராமா. அயோத். 21 : 6.

5. ‘“கண்ணீரோடு கூடினவர்” என்னும்படியன்றோ அது இருப்பது’ என்றது,
   அநுஷ்டான பர்யந்தமாம்படியன்றோ அது இருப்பது என்றபடி.

  “ஸம்ஜாத பாஷ்ப: பரவீரஹந்தா ராமோ முஹூர்த்தம்
   விமநா பபூவ”

   என்பது, ஸ்ரீராமா. கிஷ். 23 : 24.