என்னலாயிருந்தது; ¹“நின்னலால் இலேன்காண்” என்று, அதுதான் ஆத்ம ஸ்வரூபத்தைப் பற்றி வந்ததாயிருக்கையாலே நித்தியரோடு ஒக்கச் சொல்லலாயிருந்தது; ²பிரணயரோஷத்தாலே ஊடுகையாலே பிராட்டிமாரோடு ஒக்கச் சொல்லலாயிருந்தது. ³“ஆற்றலில் விஷ்ணுவை ஒத்தவர், பிரியமாகப் பார்க்கப்படுவதில் சந்திரனை ஒத்தவர்” என்று, பெருமாளுடைய ஒவ்வொரு தன்மைக்கு ஒவ்வொரு பொருளை ஒப்பாகச்சொல்லுமாறு போலே, அல்லாதார்படி அடங்கலும் இவருடைய ஒவ்வொரு நிலைக்கு ஒப்பாமத்தனை. ⁴இதுதான் இவர்க்கு இளமை தொடங்கியே இருப்பது ஒன்றே யன்றோ. “முலையோ முழு முற்றும் போந்தில. . . . . .பெருமான் மலையோ திருவேங்கடமென்று கற்கின்ற வாசகமே” என்றும், “அறியாக் காலத்துள்ளே அடிமைக்கண் அன்பு செய்வித்து” என்றும் சொல்லுகிறபடியே யன்றோ இவர் பருவம் நிரம்புவதற்கு முன்னும் இருக்கிறபடி.

    ⁵இனி, “ஏறாளும் இறையோனும்” என்ற திருவாய்மொழியிலே, அவன் வேண்டாத நானும் என்னுடைமையும் வேண்டா என்றார்; “மாசறு சோதி” என்ற திருவாய்மொழியிலே, எனக்கு உறுப்பு அல்லாத அவனும் அவன் விபூதியும் வேண்டா என்று அழிக்கப்

1. பிரிவில், நித்தியருடைய தரியாமையும் உண்டு என்னுமதனைக் காட்டுகிறார்
  ‘நின்னலால்’ என்று தொடங்கி. இது, திருவாய். 2. 3 : 7.

2. பிராட்டிமாருடைய பகவத் பிராவண்யமும் இவர்க்கு உண்டு என்னுமதனைக்
  காட்டுகிறார் ‘பிரணயரோஷத்தாலே’ என்று தொடங்கி.

3. ஒருவருக்கே பலருடைய தன்மைகள் உண்டாகக் கூடுமோ? என்ன, அதற்கு
  விடை அருளிச்செய்கிறார் ‘ஆற்றலில்’ என்று தொடங்கி.

  “விஷ்ணுநா ஸத்ரிஸோ வீர்யே ஸோமவத் ப்ரியதர்ஸந:”

  என்பது, ஸ்ரீராமா. பால. 1 : 18.

4. மேலே கூறப்பட்ட தன்மைகள் மற்றைய ஆழ்வார்களுக்கும் உண்டே?
  இவர்க்கு வாசி யாது? என்ன, ‘இதுதான்’ என்று தொடங்கி அதற்கு விடை
  அருளிச்செய்கிறார். “முலையோ” திருவிருத்தம், பா. 60. “அறியாக்காலம்”
  திருவாய். 2. 3: 3.

5. இப்படி, ஊடுகைக்கு யோக்கியதையை உறுதிசெய்து, பிராசங்கிகமாக வந்த
  வினாக்களுக்கு விடைகளும் அருளிச்செய்தார் இதுகாறும். இனி,
  “ஏறாளுமிறையோனும்” என்ற திருவாய்மொழி தொடங்கிப் பிரிவின்
  வியசனம் ஆகையாலே ஊடுகிறாள் என்று, மேல் திருவாய்மொழியோடு
  இத் திருவாய்மொழிக்குச் சங்கதி அருளிச்செய்கிறார் ‘இனி ஏறாளும்’
  என்று தொடங்கி.