அத்தலை. இவ்வேழ் உலகை இன்பம் பயக்க - ¹‘இராமர் சீதையைப் பெற்றுப் பின்னர் இராச்சியத்தை அடைந்தார்; உலகம் மிக்க உவகையை அடைந்தது’ என்கிறபடியே, தந்தை தாயார் இருவரும் சேர இருந்து பரியப் புக்கால் குழந்தைகளுக்கு ஒரு குறையும் பிறாவாதே அன்றோ? ²ஆக, இருவருமான சேர்த்தியாலே தங்களுக்கு ஆனந்தம் உண்டாக, அச்சேர்த்தியைக் காண்கையாலே உலகத்துக்கு ஆனந்தம் உண்டாக, அதனைக் கண்டு குழந்தை பால் குடிக்கக் கண்டு உகக்கும் தாயைப்போலே இவர்களுக்கு உண்டான பிரீதியைக் கண்டு அதனாலே தாங்ஙள் இனியராய் இருப்பர்களாயிற்று. இனிது உடன் வீற்றிருந்து ஆள்கின்ற - தன் சந்நிதியாலே உலகம் அடையத் தளிரும் முறியுமாம்படி இருக்கிறவன், தான் பெறாப்பேறு பெற்றாற்போலே, ‘திருவாய்மொழி கேட்கைக்குத் தகுதியாக இருப்பது ஒரு தேசம் பெற்றோம்’ என்று விரும்பி வசிக்கிற தேசமாயிற்று. எங்கள் பிரான் - ³‘கேசவன்தமர்’ என்ற திருவாய்மொழிக்குப் பின்பு இவர்தாம் தனியார் அல்லர் அன்றோ? என்னை இடுவித்துத் திருவாய்மொழி பாடுவித்துக்கொண்ட உபகாரகன்.

    அன்புற்று - ‘திருவாய்மொழி கேட்கலாய் இருப்பது ஒரு தேசம் பெறுவோமே!’ என்று அங்கே அன்பினை வைத்து. அமர்ந்து - அந்தத் தேச வாசத்துக்கு மேற்பட ஒரு பிரயோஜனத்தைக் கணிசியாதே விரும்பி. உறைகின்ற - அவதாரங்கள் போலே தீர்த்தம் பிரசாதியாதே, நித்தியவாசம் செய்கிற. அணிபொழில் சூழ்

________________________________________________________________

1. பெருமாள் பிராட்டி என்னும் இருவருடைய ஆனந்தத்தைச் சொன்ன
  பின்னர், உலகத்தாருடைய ஆனந்தத்தைச் சொல்லுவதற்கு பாவம்
  அருளிச்செய்கிறார், ‘இராமன்’ என்று தொடங்கி.

    ‘ராம: ஸீதாம் அநுப்ராய ராஜ்யம் புந: அவாப்தவாந்
    ப்ரஹ்ருஷ்டமுதிதோ லோக: துஷ்ட: புஷ்ட: ஸூதார்மிக:’

என்பது, சந்க்ஷேப ராமா. 1. : 89.

2. கூறப்பட்ட மூவருடைய ஆனந்தத்தையும் முடித்துக்கொண்டு ‘இனிதுடன்
  வீற்றிருந்த’ என்றதற்கு பாவம் அருளிச்செய்கிறார், ‘ஆக’ என்று தொடங்கி.

3. ‘எங்கள்’ என்ற பன்மைக்குக் கருத்து அருளிச்செய்கிறார், ‘கேசவன்தமர்’
  என்று தொடங்கி. ‘பிரான்’ என்றதற்குப் பொருள், ‘என்னை’ என்று
  தொடங்கும் வாக்கியம்.