அவனைத் தடுப்பவர் எவருமே இல்லாமல், அவன் சொல்லிய வீர
உரைகளைக் கேட்டு எவருமே நீங்கி விடுவாரென்று கண்டு, மன்னனும்
அயர்ந்து தன் நெஞ்சத்தில் ஏக்கம் கொள்வான் : ''எவனேனும்
எதிர்கொண்டு வந்த அவ்வரக்கனை வெல்வானாயின், அப்பொழுதே
நான் அவனுக்கு என் மகளை மணமுடித்துக் கொடுப்பேன்'' என்பான்.

     நெஞ்சிற்கு ஏங்குவான் - ஏழாம் வேற்றுமை நான்காம்
வேற்றுமையாக வந்த உருபு மயக்கம்.

                   தாவிதன் வீரவுரை   

18

இன்ன வாய்ப்பக னாற்பது மிரிந்தபின் னண்ணர் முன்னர் மூவரே முரண்செயப் போயின ரவரைத் துன்ன வாசையாற் றொடர்ந்திள தாவித னெய்தி யன்ன யாவையு மஞ்சின ரறைதலுங் கேட்டான்.

இன்னவாய்ப் பகல் நாற்பதும் இரிந்த பின், அண்ணர் முன்னர் மூவரே முரண்செயப்போயினர், அவரைத் துன்ன ஆசையால் தொடர்ந்து இள தாவிதன் எய்தி, அன்ன யாவையும் அஞ்சினர் அறைதலும் கேட்டான்.

     இவ்வாறாக நாற்பது நாட்களும் கடந்து சென்றபின், இளமை வாய்ந்த
தாவிதன், முன்னர்த் தன் தமையன்மார் மூவர் போர் செய்யப்
போயிருந்தமையால், அவர்களை அணுகிக்காண ஆசையால் தொடர்ந்து
அங்கு வந்து சேர்ந்து, அங்கு நடந்த யாவற்றையும் அவர்கள் அச்சத்தோடு
சொல்லவும் கேட்டான்.

     அஞ்சினர் - அஞ்சி : முற்றெச்சம்.
  

19

கேட்ட வாசகங் கிளர்திற நெஞ்சிடத் தெரியை யீட்ட லாமென வெழுந்துள நினைந்தவை யாக்கிக் காட்ட வாய்மையிற் கடந்தவல் கடவுளை நகைப்ப வேட்ட லால்விளி விழுங்கிய கயவனா ரென்றான்.

கேட்ட வாசகம் கிளர் திற நெஞ்சு இடத்து எரியை ஈட்டல் ஆம் என எழுந்து, ''உளம் நினைந்தவை ஆக்கிக் காட்ட, வாய்மையின் கடந்த, வல் கடவுளை நகைப்ப வேட்ட லால், விளி விழுங்கிய கயவன் ஆர்?'' என்றான்.