| 125 |
வீழ்ந்து
வீழ்ந்தக னெற்றி பாரிடை மேவ லோடுற வீழ்ந்தனன்
றாழ்ந்து தாழ்ந்திரு தாம ரைக்கழ றாழ்த லார்தலி றாழ்ந்தனன்
சூழ்ந்து சூழ்ந்துள வின்ப றாமழை தூவ நீண்விழி வாழ்ந்தனன்
வாழ்ந்து வாழ்ந்துயர் வானு ளோர்மன வாய்வி யப்புற
வோங்கினான். |
| |
வீழ்ந்து வீழ்ந்து,
அகல் நெற்றி பாரிடை மேவலோடு உற
வீழ்ந்தனன்;
தாழ்ந்து தாழ்ந்து, இரு தாமரைக் கழல் தாழ்தல் ஆர்தல் இல்
தாழ்ந்தனன்;
சூழ்ந்து சூழ்ந்து, உள இன்பு அறா, மழை தூவ நீண்விழி
வாழ்ந்தனன்;
வாழ்ந்து வாழ்ந்து, உயர் வான் உளோர் மனம் வாய் வியப்பு
உற ஓங்கினான். |
குழந்தை நாதனின்
முன் விழுந்து விழுந்து, தன் பரந்த நெற்றி
தரையோடு தரையாய்ப் பொருந்த விழுந்தான்; வணங்கி வணங்கி, இரு
தாமரை மலர் போன்ற கால்களை வணங்கி நிறைவு பெறுதலின்றி
வணங்கினான்; ஆராய்ந்து ஆராய்ந்து, உள்ளத்தில் இன்பம் நீங்காத
தன்மையாய், தன் நீண்ட கண்கள் நீரை மழையாய்ப் பொழிய, வாழ்வு
பெற்றவனானான்; வாழ்வு பெற்றுப் பெற்று, உயர்ந்த வானுலகில் உள்ளோர்
மனமும் வாயும் வியப்புக் கொள்ளுமாறு வாழ்வு பெற்றான். வானோர்
மனத்தால் நினைந்தும் வாயால் புகழ்ந்தும் வியப்புக் கொண்டனர்.
| 126 |
அன்பு
றக்கட லென்றெ லாவுயி ராண்ட ளித்தரு ணாயகி
துன்பு றத்துணை யாய மாண்பரு டுற்று மார்புடை மாதவ
னின்பு றந்துணை யாத லாமென வின்றெ ழுந்துறை நாதனை
யன்பு றத்திடை யேந்து கென்றல ரொத்த செங்கர நீட்டினாள். |
|