தேனைக் கருக் கொண்டுள்ள மலர்களின் மதுவை அருந்திய
வண்டு அதன் அருகிலுள்ள கிளையில் அசைந்தாடி இனிதாக இரையும்
தன்மைபோல், சூசையும் மரியாளுமாகிய அவ்விருவர் தாமும்
கிளையிலுள்ள மலர்களைப் பறித்துத் தொடுத்து மாலையைத் திருவடியில்
அணிந்து, பூவரும்பு போன்ற முகங்கொண்ட திருமகனை வாழ்த்தினர்.

     நூலின் வரம்பையெல்லாம் விஞ்சிய அந்த நுண்ணிய புகழுக்கு
இசையாக விண்மீன்களின் இருப்பிடமாகிய வானுலகத்தவரும்
விருப்பத்தோடு பாடிய வேளையில், மணத்துக்கு இருப்பிடமாகிய மலர்க்கொடியை உடையவனாகிய சூசை, வானுலகத்தோடு கலந்த
தன்மையாய் உயர்ந்து நின்ற மதிலின் பொன் போன்ற முகத்தைக்
கனிவோடு கண்டான்,

     'அரோ' அசைநிலை, மதிள் - மதில் என்பதன் கடைப் போலி