கிடந்த + அன்னை - 'கிடந்தவன்னை' என வர வேண்டியது.
'கிடந்தன்னை' எனத் தொகுத்தல் விகாரமாயிற்று. கனார் - 'கண்ணார்'
என்பதன் இடைக்குறை.

     அங்கு அம்மகளிர் தம் வாச நெய் பூசிய அழகிய கூந்தல்
குலைந்து கெடுமாறு, பெருகிய துயரத்தால் தரையில் விழுந்து, மார்பில்
அடித்துக் கொண்டு ஏங்கும் ஓசையைக் கேட்ட மலர்க்கொடி ஏந்திய
சூசை தன் மனத்தில் இரங்கினான்.

     சிறந்தவனாகிய சூசை, "கொழு கொம்பில்லாத கொடி போல்,
இவ்விள மங்கையர் நெருங்கிப் புலம்பி அழும் துன்பத்தை நோக்கி அருள்
செய்வாய்" என்று குழந்தை நாதனை வேண்டியமையால், நம் ஆண்டவன்
இடும் ஏவலால் அந்நல்லுயிர் மீண்டது.