21

வீங்கெழுந் துயரு ளாற்றா வெதிர்ப்பெழும் புணரி நெஞ்சிற் பூங்கெழுங் கொடியோன் சொல்லிப் புரையற வுணர்ந்த தேனு மீங்கெழுந் தெளிய னென்ன விரிந்தநா யகனை வாழ்த்த வாங்கெழுந் திறலி னாண்மை யறைதியென் றறைந்தான்                                          வானோன்.

வீங்கு எழும் துயருள் ஆற்றா வெதிர்ப்பு எழும் புணரி நெஞ்சின், பூங் கெழுங் கொடியோன், "சொல்லிப் புரை அற உணர்ந்ததேனும், ஈங்கு எழுந்து, எளியன் என்ன இரிந்த நாயகனை வாழ்த்த, ஆங்கு எழும் திறலின் ஆண்மை அறைதி" என்று, அறைந்தான்                                              வானோன்.

     பூக்கள் நிறைந்த கொடியைத் தாங்கிய சூசை, பெருகி எழும்
துயரினிடையே தணியாத கலக்கம் கொண்ட கடல் போன்ற நெஞ்சத்தோடு,
"இச்செய்தி சொல்லக் கேட்டுக் குற்றமற உணர்ந்ததாய் இருப்பினும்,
இவ்வுலகிற்கு எழுந்தருளி வந்து, எளியவன்போல அலைந்த ஆண்டவனை
வாழ்த்தியது போல் அமையுமாறு, அங்கு உயர்ந்து தோன்றும் இவனது
ஆற்றல் வாய்ந்த ஆண்மையை நீயும் சொல்வாய்" என்றான். எனவே,
வானவன் பின்வருமாறு தொடர்ந்து கூறினான்.

     "உயர்ந்த மலையின் உச்சி பெயருமாறு விழுந்து பிளந்த மேகத்தின்
இடியேறு போல, தன்பால் ஓங்கிய வல்லமையால் சினம் பொங்கி,
அருளோடு வணங்காத தலையை உடைய பாரயோன் என்னும் எசித்து
மன்னன், ஆண்டவன் கட்டளையிட்ட நல்ல வழிபாட்டைச் செய்யாதவாறு
வீரத்தின் உயர்ச்சிக் கொண்ட யூதர்களைத் தடுத்து, மிகுதியாகத் துன்பம்
செய்தான்.

     இடியேறு - ஆண் இடி : பேரிடி.