நண்ணிய பொருள் நீங்கி நல்குரவு எதிர் உற்ற புண்ணிய மரபோர், உட் புலன் அயர்வு இலர்                                போன்றே, மண்ணிய வனம் நீங்கி, வசி குடி உறை கானம் கண்ணிய நெறி போகக் கண்டு, அழுதன காவே.

     தம்மிடம் பொருந்தியிருந்த சிறிதளவான பொருளையும் விட்டு
நீக்கி, வறுமையை வரவேற்றுக் கொண்ட புண்ணிய இயல்புடையோர்
மூவரும், வெளியே மட்டுமின்றி உட்புலனாகிய உணர்விலும் சோர்வு
இல்லாதவர் போன்று, அழகு செய்யப்பட்டது போன்ற சோலையை நீங்கி,
நெருப்பு நிலையாகக் குடி கொண்டு தங்கும் பாலைவனத்தை நோக்கிய
வழியில் போகக் கண்டு, அச்சோலையின் இடங்களெல்லாம் அழுதன.

    பூக்களில் அமர்ந்து வண்டுகள் அழவும், பொந்துகளில் நின்று
மயில்கள் அழவும், சோலையில் மலர்ந்த அழகிய பூக்கள் அழவும்,
மணமுள்ள மலர்கள் தன் மேல் தவழச் செல்லும் ஆறு தன்
பாய்ச்சலிடையே இரைந்து அழவும், 'ஐயோ! இவர்கட்கு இது தகாது!'
என்று எல்லாமே அழவுமாக, வானத்தில் அரசாள்வோராகிய
அம்மூவரும் கொடிய பாலைவனத்தின் அருகே சென்று சேர்ந்தனர்.

                கொடிய பாலை குளிர்ந்த காட்சி

     - விளம், - மா, தேமா, - விளம், - மா, தேமா