இருண்ட பாவச் செயலால் கொதித்துக் கிடந்த நெஞ்சில் வந்து
பொருந்திய தெய்வ அருளின் மாண்பினால் செவ்விய நல்வினை புகுந்த
காரணத்தால் தீது நீங்கிச் சிறந்த தன்மை போல, அப்பாவ வினையை
அழித்த இம் மூவரின் அழகிய முகத்தினின்று பொழிந்த அருளினாலே
வெப்பத்தைத் தரும் செயலில் சினந்து நின்ற அப்பாலைவனம் மணம்
பொழியும் மலர் முகத்தாடு மகிழ்ந்து நின்றது.

     முத்துக்களைப் பரப்பிய இடத்தின்மேல் தூய மணமுள்ள மலர்களைப்
பரப்பினாற்போல், நிறைவாக மலர்ந்த ஒழுக்கம் பூண்ட அம்மூவர் அடியின்
கீழ், அப்பாலை நிலம் குளிர்ச்சிப் பொருந்த அமைந்தும், சுற்றிலுமுள்ள
மலர்களின் மணத்தைத் தன்னிடத்துக் கொண்ட தென்றல் மங்கலம் கூறிய
தன்மையாக வீசவுமாக, வேதத்தை மலர் மாலையாக அணிந்த மார்பு
கொண்ட அம்மூவரும் மகிழ்ச்சிப் பொங்கும் மனத்தோடு நடந்து போயினர்.