"மேலே காட்டிய இவ்வழிகளால் பாவமெல்லாம் எளிதில் தீரும்
என்று ஏற்பட்டவிடத்து, இயல்பாகவே பாவத்தின் பக்கமாய்ச் சாய்ந்து
செவ்வையான வழியை இழந்துபோன மனித உயிர்கள் கெடும் பொருட்டு,
மற்றொரு பாவ வழியை நாம் காட்டவோ வேண்டும்?" திரண்டு வழியும்
அருவி நீர் தன் முன்னே உள்ள சரிவில் இயல்பாகவே முடுகி வந்து
பாய்ந்து ஒடுவதாகவும், அவ்வழியை நாமோ அதற்குக் காட்டல்
வேண்டும்?" என்று, தன் அறிவின் அளவிற்கு அரிய கொடிய வஞ்சகம்
கொண்டவனாகிய கரோதரன் கூறினான்.

                    சடக்கலி கூற்று

     கரோதரன் கூறியதைக் கேட்டு, மற்றப் பேய்களெல்லாம், களிப்பு
மிகுதியால், கரிய கடலின் அலை ஓசையும் கெடுமாறு முழக்கம் பெருக்கி
நிற்க, சடக்கலி என்னும் பேய் குதித்து முன்னே பாய்ந்தான்; படர்ந்த
இருண்ட மேகம் பிறப்பிக்கும் இடியையும் வெல்லத் தக்க ஓசை கொண்டு
முழங்கிப் பின் வருமாறு சொல்வான்: "அறிவை அறவே கெடுத்து
நெருப்பைக் கக்கும் பேய்களே, நெஞ்சம் பிளந்து கெடுமாறு முழக்கம்
செய்வது ஏனோ? இம் மயக்க உணர்வுதான் ஏனோ? நான் நமக்குக் கேடு
ஒன்றும் எசித்தில் வந்துள்ளதாகக் காணேன்.