"அழகு மிகுந்த ஆருமேனியா என்னும் நாட்டில், அங்கு நீலமணிப்
போல் நிமிர்ந்து நின்ற குன்றின் உச்சியில் அம்மரக்கலம் வந்து தங்கியது.
எல்லோரும் அதினின்று இறங்கியபோது, ஆண்டவன் நோவனை நோக்கி,
'துன்பத்தை வளர்த்த இந்தத் தன்மைபோல இனிமேல் மழை பெய்து
அழிக்காதென்பதற்கு ஆணையாக, இனி மழை பெய்யும்போது, அணிகலன்
போல் தோன்றும் வானவில்லைப் பரப்புவேன்' என்றான்.

     "ஒளியின் வடிவமாகவும், ஞானம் முதலாகத் தொடர்ந்து குணங்களில்
குறைபடாதவனும், கோப வழியின் வடிவமாய் வெள்ளத்தை ஏவிவிட்டு
உலகம் அஞ்சி மெலியுமாறு அன்று நீதியின் வடிவமாய் நின்றவனுமாகிய
ஆண்டவன் யாரோவென்றால், கருணையை மலராகப் பூத்த சண்பக
மரத்தின் வடிவமாக இங்கு மகனாய் அமைந்துள்ள இவனேதான்" என்று
கபிரியேல் முடித்துக் கூறினான்.