இருவர் பணிவிடை

      - மா, கூவிளம், - மா, - விளம், - விளம், - மா

 

23

இனைய கேட்டலுந் தாயே யிதுதிரு வுளமென விணங்கித் தனைய னேத்தின டணியாத் தலைவனோய்க் கினைந்தழு தாற்றா சுனைய தாமரை யிருகண் சுட்டெரி யழற்றிர ளுண்ட தனைய வாடின ளந்நோ யாற்றவும் வருந்தினள் மாதோ.

இனைய கேட்டலும் தாயே, இது திருவுளம் என இணங்கி, தனையன் ஏத்தினள், தணியாத் தலைவன் நோய்க்கு இனைந்து அழுது, அற்றா, சுனைய தாமரை இரு கண் சுட்டு எரி அழல் திரள் உண்டது அனைய வாடினள்; அந் நோய் ஆற்றவும் வருந்தினள் மாதோ.

     தாயாகிய மரியாள் இவற்றைக் கேட்டதும், இது தெய்வத் திருவுளம்
என்று உடன்பட்டு, தன் மகனைப் போற்றினாள்; தன் தலைவனின் தணியாத
நோய் பற்றி வருந்தி அழுது, அதனைத் தாங்க மாட்டாமல், தடாகத்திலுள்ள
தாமரை மலர்கள் போன்ற தன் இரு கண்களையும் சுட்டெரிக்கும் நெருப்பே
உண்டது போல வாடினாள்; அந்நோயைத் தணிக்கவும் முயன்றாள்.

 

24

இனிய தேனினு மினிய யாவிலு மினியதீஞ் சொல்லைக் கனிய வாடுவ ளுயிரைக் காத்தமெய் யெனவிரு பொழுதே நனிய வாவொடு பிரியா நயந்துசெய் யேவலா லுடலை முனிய வந்தநோய் முத்தி முற்றுகும் வாழ்வினு மினிதே.

இனிய தேனினும், இனிய யாவிலும் இனிய தீம் சொல்லைக் கனிய ஆடுவள். உயிரைக் காத்த மெய் என, இரு பொழுதே, நனி அவாவொடு, பிரியா, நயந்து செய் ஏவலால், உடலை முனிய வந்த நோய், முத்தி முற்று உகும் வாழ்வினும் இனிதே.