(வி - ம்.) காசு - பொற்காசு. அணிகு - அணிவேன். ஆ : இரக்கக் குறிப்பு. சலம் - வஞ்சம். பாற - நீங்க. கணிகாசலம் - தணிகைக்கு மற்றொரு பெயர். கவின் - அழகு. தோழி என்றது நற்றாயை.

(619)

வற்றா விழைவி னற்றாய் கிளத்தல்
(நற்றாய் செவிலிக்குக் கூறியது)

(இ - ள்.) ஒளிபொருந்திய நெற்றியினையுடையோய்! என் கண் ஆராய்ந்த அணிகலனையுடைய நம்மகளின் அழகினைக் காண்டற் கவாவிப் பெரிதும் வருந்துவதாயிற்று. என்னுடைய உட்செவிகள் அவளுடைய மெல்லிய இன்சொற்களைக் கேட்டற் கவாவி வருந்தா நின்றன. என் தோள்கள் அப்பேதையினை இறுகத் தழுவித் தூக்கி யெடுத்தற் கவாவி வருந்துகின்றன. இவற்றின் திறத்தே இனி யான் செய்யக்கடவதியாது? ஒன்று முணர்கிலேன் காண்!

(வி - ம்.) ஒன்று முணர்கிலேன் என்பது குறிப்பு. அகஞ்செவி - உட்செவி, ஆயிழை பேதை என்பன சுட்டு மாத்திரை.

(620)

வேறு

(இ - ள்.) நற்றாயும் தோழியரும் இவ்வாறு மனந்தளராநிற்ப நெஞ்சுந்தளர்ந்து அழாநின்ற செவிலியும் வெதுப்புகின்ற வெவ்விய பாலைக்கட் சென்று தேடிக்காணாதவளாய் மீளாநிற்பத் தமையன்மார் நற்றாயின் நெஞ்சத்தே எழாநின்ற துயரத்தையுணர்ந்து ஏ! ஏ! யாம் ஈண்டு வாளாவிருப்பதே நம்மினத்தாரெல்லாம் ஒரு சேர எழுக என்று கூறினர்.

(வி - ம்.) காயும் - சுடும். நேடினள் - முற்றெச்சம் : தன்னையர் - தமையன்மார். எழுகம் எனினுமாம். ஆய் - தாய். ஏ - இகழ்ச்சிக் குறிப்பு.

(621)