(இ - ள்.) பூத கணங்கள் புடைசூழா நிற்ப ஒளிவீசா நின்ற பலவாகிய மணிகளாலியன்ற அரியணையின்மேல் உமையம்மையாரோடும் ஒளியுடைய மணி மண்டபத்தின்கண் இறைவனார் வீற்றிருந்த வளவிலே ஒளிரும் வேலை யேந்திய முருகவேள் அன்போடு மிகவும் விரைந்து சென்று அணுகி அவருடைய திருவடிகளிலே வீழ்ந்து வணங்க, அவ்விறைவனார் திருக்கைகளானே அணைத்துப் பக்கத்தே இருத்தி அருண்மிக்குக் குளிர்ந்த திங்கள் போன்ற திருமுகமலர்ந்து புன்முறுவல் பூத்துச் செல்வனே நின்னுடைய திருமண வினையைக்கண்டு களித்தற் கிங்கே வந்துள்ளேம் என்று திருவாய் மலர்ந்தருளினர்.

(வி - ம்.) பூவை - உமை. சீதம் - குளிர்.

(3)

(இ - ள்.) அன்பினாலே உருகாநின்ற நெஞ்சத்தோடும் இறைவனுடைய பேரருளின் மாண்பினை நினைந்து விம்மித மடைந்தமையால் வாய் பேசாமல் தேன் பருகும் வண்டுபோல அப்பன்னிருகைப் பெருமான் இருப்பப் பக்கத்திலேயிருந்த நாரதமுனிவன் எழுந்து பரமசிவனை வணங்கி அடியேங்கள் உய்யும் பொருட்டு மிக்க மகிழ்ச்சியோடு இத் திருமணத்தினைச் சிறப்பித்தல் பிஞ்ஞகப் பெருமான் கடமையே யன்றோ என்று விண்ணப்பித்து நின்றனன்.

(வி - ம்.) தேன் பருகு வண்டென்க. வீணை நரம்புளர் கரத்தோன் - நாரதமுனிவன். மன்றலைப் பிறக்கல் என்க. பிறக்கல் - விளக்குதல். சிறப்பித்தல் என்றவாறு. மக்கட்குத் திருமணம் நிகழ்த்துதல் தந்தைக்குக் கடமைதானே
என்றவாறு.

(4)