(இ - ள்.) மலைகளின் சிறகரிந்து அவற்றின் ஆற்றலை அழித்த வெள்ளிய வச்சிரம் ஏந்திய தேவேந்திரன் ஏவுதலானே கற்பக மரமும் காமதேனுவும் சிந்தாமணியும் சங்கநிதி பதுமநிதிகளும், அணிகலன்களும் உண்டியும் பிறவும் அன்பு பெருக நுங்கட்கு வழங்குவனவாம். அவையிற்றை இனிதே ஏற்று அணிந்துகொண்டும், பொலிவுண்டாக உண்டும், ஆர்வமுதிர இருந்து மகிழ்ச்சி கொள்ளுங்கோள்!

(வி - ம்.) வெற்பட லழித்த வெள்வேல் விண்ணவர் கோமான் என்றது முருகப் பெருமானுக்கும் பொருந்தும். சுரபி - காமதேனு. அற்பு - அன்பு. பொருந்துபு - பொருந்தி.

(36)

(இ - ள்.) இல்லந்தோறும் பந்தரிட்டு அதன்கண் திருவிளக்கும் நறுமணப் புகையு மிடுங்கோள், வீதிதோறும் அசைவில்லாத நிறை நீர்க்குடமும் முளைப்பாலிகையும் தொகுத்து வையுங்கோள், நீண்ட வளமான கமுகும் வாழையும் வேண்டு மிடந்தோறும் நடுங்கோள், சுவர்தோறும் காண்போர் நெஞ்சத் திரளினின்றும் அகலாத எழிலுடைய ஓவியங்களைத் தீட்டுதல் செய்யுங்கோள்!

(வி - ம்.) தூபம் - புகை. கும்பம் - குடம். உளம் - நெஞ்சம்.

(37)

(இ - ள்.) வீதிதோறும் மணமலரானே பந்தரிடுங்கோள்! தோரணங்கள் கட்டுங்கோள்! பரந்த வானத்தின் இடை தூர்ந்துபோம்படி பல்வேறு கொடிகளையும் உயர்த்துங்கோள்! என்று கூறி ஞாயிற்று மண்டிலத்தே இளம்பிறை பலகாலும் சென்று சென்று தாக்கினாற் போன்று குறுந்தடியைக் கையினாலெறிந்து எறிந்து இடி இடித்தாற் போன்று ஒலிமிக்க முரசினை முழக்கா நின்றான்.

(வி - ம்.) யாமின் - கட்டுங்கோள். பரவை - பரப்புடைய. என்னா - என்று கூறி.

(38)