(கு - ரை.) உவந்து அவாவும் - மிக விரும்பி ஒழுகும். அகவிருள் - அறியாமை. ஒள்ளொளி - மிக்க ஒளி. (பேரறிவு, ஞானம்) வாள் நிவந்த ஆதவன் - ஒளி மிக்க பகலோன். நிராமயன் - கடவுள். தவாது - கெடாது.

மாதரார் முலையை அவாவும் அகவிருள் ஒதுக்கி ஒள்ளொளி தரும் நிராமயன் தணிகையான் என்ப தக்கோர்கள் என இணைத்துப் பொருள் கொள்க.

'வாள் நிவந்த ஆதவன்' நிராமயனுக்கு உபமானம்.

(21)

(கு - ரை.) கள் உலாம் குழல் - தேன் நிறைந்த மலர்மாலை யணிந்த கூந்தல். கொடிச்சி - குறிஞ்சி நிலப்பெண் (வள்ளி நாச்சியார்) அறுகாற் புள் - வண்டு. உலாம் - உலாவும். வள் - பெருமை. வேலராய் - முருகனை வழிபடுவோராய். வானவர் - தேவர். 'குறமின் கொடியைப் புணரும் குணபூ தரனே' என்பதனாலும் முருகன் வள்ளிபால் காதல் கொண்டு ஒழுகினமை விளங்கும்.

தணிகையுள் உலாம் அன்பராய் உறின் இழிந்தோரும் வேலராய் வானவர் ஆவார் என்க.

(22)

(கு - ரை.) வார் - கச்சு. முலையினார் மையல் ஆய் அதனால் - முலையினார்பால் மையல் பூண்டு அவர்களைக் கலந்து ஒழுகியதனால். போர் அணிந்து எழு - பொருது துன்புறுத்துவதற்காக வரிசை வரிசையாக வருகின்ற. கூர் அணிந்த - கூர்மை பொருந்திய. குறுகா - நெருங்கா. ஆர் அணிந்த - நெருப்புப் பற்றி எரிகின்ற. வையகத்து - வைக்கோலால் வேயப் பெற்ற இல்லத்தினுள். இருக்க வல்லுநர் எவர் என மாற்றுக. 'ஆர்' என்பது ஆரல் என்பதன் கடைக்குறை. ஆரல் - நெருப்பு.

மகளிர் கலவியால் உற்ற நோய்களும், தீவினைகளும் தணிகை நாதனை அடைந்த அளவில் நீங்கிவிடும் என்பது கருத்து.

'ஆரணிந்த வையகத்தெவ ரிருக்க வல்லுநரே' என்பது உபமானம். 'தேரணிந்த வையகத்து' என்ற பாடம் பொருந்தாமை காண்க.

(23)