| கழலாக் குருகு கழலும்; தழலா மதியம் தழலும்; அவிர்வாற் பெறுமா சுழலா என் உளத்துணை சுழலும் என்க. (73) | | துணையா யுயிர்தோ றும்விராய்த் தணிகை | | | இணைவார் கழலேத் தவிருந் தெமைவந் | | | தணைவா னவனா ரருளன் றியுநாம் | | | பிணைமா மதியே பெறுமா ருளதே. |
(கு - ரை.) விராய் - கலந்து. இணை - இரண்டு. அணைவான் - அடைவான். பிணை - விரும்பும் பொருள். உயிர்தோறும் விராய்க் கழல் ஏத்தத் தணிகை இருந்து எமை வந்து அணைவான் அவன் அருளன்றியும் மதியே நாம் பெறுமாறு உளதே என்க. அவனை வணங்குதற்கும் அவனருள் வேண்டும் என்பது கருத்து. (74) | | தேதே யெனவண் டிசைசெய் யநறும் | | | போதேய் பொழில்சூழ் தணிகைப் புனித | | | னேதா விடமா வெனைமுற் றியெனக் | | | காதா ரமதா யின்பளித் தனனே. |
(கு - ரை.) தேதே : ஒலிக் குறிப்பு. போது - மலர். ஏய் - பொருந்திய. தணிகைப் புனிதன் : முருகன். வண்டு இசை செய்யப் போது ஏய் பொழில் சூழ் தணிகைப் புனிதன் எனைமுற்றி இன்பு அளித்தனன் என்க. (75) | | அளித்தான் றனையார்த் தியெனுள் ளமெலாங் | | | குளித்தேன் குறியற் றவன்கூர் நிறைவின் | | | ஒளித்தா னவனும் மிரண்டொன் றறவே | | | துளித்தாழ் மழைசூழ் தணிகைப் பரனே. |
(கு - ரை.) அளித்தான்தனை - இன்பம் அளித்தருளிய முருகனை. ஆர்த்தி என் உள்ளம் எலாம் குளித்தேன் - என் உள்ளம் முழுவதும் அவன் திருவுருவிற் பொருத்திப் பேரின்ப வாரியிற் படிந்தேன். அவனும் இரண்டு ஒன்று அற - அம் முருகனும் இரண்டென்றும் ஒன்றென்றும் சொல்லுதற்கு இயலாதவாறு. குறியற்ற அவன் கூர்நிறைவின் ஒளித்தான் - உருவம் அற்ற தன் மிக்க நிறைவினுள் எல்லாவற்றையும் அடக்கிக் கொண்டு தானாகவே நின்றான். அளித்தான்தனை ஆர்த்திக் குளித்தேன் ; தணிகைப்பரன் அவனும் குறியற்ற கூர் நிறைவின் இரண்டு ஒன்று அற ஒளித்தான் என இணைத்துப் பொருள் கொள்க. (76) |