பக்கம் எண் :

குமரேசப் படலம்257

 கான ரும்பியக டுக்கையுமெ ருக்கு மலையா
 வான வர்க்கரிய நாடகந விற்று வரதன்
 ஞான சத்தியினை நல்கியகு றித்த விழைவின்
 ஆன பத்திமைய கத்தெழவ ருச்ச னைசெய்வான்.

(இ - ள்.) வாசனை தோன்றுகின்ற கொன்றைமலரையும், எருக்க மலரையும் அணிந்து தேவர்களுக்குங் காண்டற்கரிய ஞானநடனத்தைச் செய்கின்ற மேலானவனாகிய சிவபெருமான் ஞானசத்தியாகிய வேற்படையினைக் கொடுக்கக் கருதிய விருப்பா னுளதாகிய பத்தியின் தன்மை உள்ளத்தின்கண் எழுதலால் அருச்சனை செய்யும் பொருட்டு.

(வி - ம்.) கான் - வாசனை; காடெனினுமாம். கடுக்கை, எருக்கு ஆகுபெயர், மலையா : வினையெச்சம். வானவர்க்கும் - உம்மைதொக்கது. ஞானசத்தி - வேற்படை. பத்திமை - பத்தியின்றன்மை; இதனைப் "பத்திமையு மடிமையுங் கைவிடுவான் பாவியேன்" எனுந் தேவாரத் திருவாக்கா னுணர்க. எழவென்னும் செயவெனெச்சம் காரணப்பொருட்டு.

(3)

 வயிர வீட்டிக ணிரைத்தொழுக வைத்த துபொரப்
 பயில்செ ழுங்கதிர் கொழுந்துகொடு பம்பி நிமிரும்
 கயிலை வெற்பினமர் கங்கையைவ ரக்க ருதினான்
 வியனெ டுங்கிரி யடிக்கணெதிர் மேய ததுவே.

(இ - ள்.) வயிரத்தினாலாகிய ஈட்டியென்னு மாயுதத்தினை வரிசையாக வைத்ததை யொப்பப் பொருந்திய செழித்த கிரணங்கள் கொழுந்து விடுதலால் நிறைந்து உயர்கின்ற கைலைமலையின்கட் டங்கிய கங்காநதியினை வரும்வண்ணம் திருவுளத்தில் நினைத்தனன். அக்கங்கை மிகப் பெரிய தணிகைமலையின் அடிவாரத்தில் எதிரேவந்து பொருந்தியது.

(வி - ம்.) ஈட்டி - ஒருவகை யாயுதம். ஒழுக - வரிசையாக. பம்பி - நிறைந்து.

(4)

 வெள்ளி யங்கிரியின் மீதமர்தி ருத்த மணிகள்
 தெள்ளொ ளிக்கதிர்பி லிற்றுகணி கச்சி லையடி
 நள்ளு கின்றதுந லத்தகயி லைக்கி றைதொமூஉம்
 வள்ளல் வெற்பெனம தித்தடிவ ணக்க நிகரும்.

(இ - ள்.) வெள்ளி வெற்பின்மீது தங்குகின்ற தீர்த்தமானது இரத்தினங்கள் தெள்ளிய ஒளியோடு கிரணங்களை வெளியிடுகின்ற தணிகைமலையடியின் பொருந்துதல் எல்லா நன்மையினையுமுடைய கைலைமலைக்குத் தலைவனாகிய சிவபெருமான் வணங்கும் (அடியார்கள் வேண்டுவனவற்றை வரையாது கொடுக்கும்) வள்ளலாகிய குமரநாயகர் (எழுந்தருளியிருக்கும்) மலையென்று நினைத்துப் பாதத்தை வணங்குதலை யொக்கும்.

(வி - ம்.) நள்ளுகின்றது : தொழிற் பெயர். மதித்து - நினைத்து.

(5)