பறழ் - குட்டி, பார்ப்பும். இரும் - சுவையின் மிகுந்த. இஃது உவமையணி.

(9)

(இ - ள்.) அருவியாற் றோண்டப்பட்ட பாறையின்கண்ணுள்ள குழிகளில் மாமரங்களி னுள்ளனவாகிய பழங்களும், தொகுதியாகிய முந்திரிகைப் பழங்களும், ஈச்சமரங்களின்கண்ணுள்ளனவாகிய பழங்களும் நிறத்தோடுகூடிய இனிய தேனோடு வீழ்தலால் (அக்குழிகள் அழுகல் முதலிய) கேடின்றி (அவைகள் பலன் கொடுக்கவேண்டும்) காலங்களினல்லாமல் எக்காலத்தும் பழங்களைத் தரும் ஒருபகுதியிடங் களினெல்லாம்.

(வி - ம்.) அறை - பாறை. தொட்ட - தோண்டின. மாத்தன - மாவின்கண் ணுள்ளனவாகிய பழங்கள். "கழனிமாத்து விளைந்துகு தீம் பழம் - பழனவாளை கதூஉமூரன்" என்னுங் குறுந்தொகைச் (8) செய்யுளா னறிக. கருவி - தொகுதி, இதனைக் "கருவிதொகுதி" யென்னுந் தொல்காப்பியச் சூத்திரத்தா னறிக. அறைக்குழிகள் பயப்பனவென வினைமுடிவு செய்க. முப்பழங்களுந் தேனோடு அக்குழியில் வீழ்ந்து கெடுதலின்றிக் கிடத்தலால் "பருவமன்றிப் பயப்பவோர்பா லெலாம்"
என்றார்.

(10)

(இ - ள்.) காலமல்லாத காலத்திலும் பறித்துக் கடவுளர்மாட் டுய்ப்பச் செய்கின்ற தவத்தினாலே வண்டுகள் மேலே பொருந்தாதன போல வாசனையுடைய சண்பகச் சோலைகள் ஒருபாலெல்லாம் ஆகாயத்தை யளாவும்.

(வி - ம்.) காலையரும்பிப் பகலிற்போதாகி மாலையின் மலர்தலால் இரவின் வண்டுகள் மொய்க்கா. வைகறையின் அதனைக் குற்றுக் கடவுளர்பாற் சேர்த்தல் வழக்காகும். சண்பகமலர்களின் வண்டு மொய்க்காதாதலின் எக்காலத்தும் பரிசுத்தமாக இருக்குமென்பது தோன்ற "கால மன்றியுங் குற்றுக் கடவுளர் - பால ளிப்பப் படர்தவத் தாலளி - மேல டாதன போல்" என்றார். குற்று - பறித்து. இதனை "பற்றின் மிக்கதோர் பாவை யிவ்வரை, சுற்றி வந்துநீ சூடுங் கோடல்கள், குற்று வந்துநின் குழற்குநல்குவன், நிற்றி யீண்டென நிறுவிப் போயினாள்" என்னுங் கந்தபுராணம் (வள்ளி. 141) செய்யுளா னறிக. குற்றாலத்திற் செண்பகாடவி யென்னுமோ ரிடமுள்ளது; இதனை "செண்பகாடவியின் பண்பு சொல்லக்கேளாய்" என்னுங் குறவஞ்சி யடிகளா னுணர்க. இது தற்குறிப்பேற்றம்.

(11)