(இ - ள்.) ஆறுருவங்களையு மோருருவாக்கலாற் கந்தனென்னுந் திருப்பெயரினைப் பெற்றான். நமக்குப் பெருமை பொருந்திய ஆறு முகங்களுள்ளன. அவைகளே அவன் ஆறுமுகங்களாகவுள்ளன. வேதஞ் சொல்கின்ற தாரக வெழுத் தாறும் அக்குமரன் றிருநாமத்து ஆறெழுத்துக்களுமா யிருந்தன வென்க.

(வி - ம்.) நமக்கு ஆறுமா முகங்களுள்ளன அவை அவன் முகங்களென முடிக்க. இருந்த : அன்சாரியை பெறாத பலவறிசொல். கந்தம் - சேர்க்கை.

(29)

(இ - ள்.) அம்முருகன் நமது சத்தியாதலினானே நம்மைப்போல உயர்வான். சிறியவனுமாவன். கெடுதலில்லாத பல வடிவங்களுங் கொள்வான். (அங்ஙனம் வடிவங் கொள்ளுதலினின்றும்) நீங்குவான் வணங்கியோர் விருப்பத்தை நிரப்புவான். அடியார்கள் இன்பமடைய வீட்டுலகத்தினையுங் கொடுப்பான். அன்னவன் றன்மையை யாவர் அளவிட்டறியற் பாலார்.

(வி - ம்.) வேட்டம் - விருப்பம். நீங்கல் - உருவங் கொள்ளுதலினின்றும் நீங்கல்.

(30)

(இ - ள்.) வேதத்தின் முன்னருள்ள சொல்லாகிய பிரணவத்தின் உண்மைப் பொருளை வினாவிச் சிறையின்கட் செல்லப் பிரமனைவருத்தி எல்லா வுலகங்களையும் படைத்துக் கரியவுருவத்தோடுகூடிய அவுணர்களைக் கொல்வான், பெண்ணே! நீ காண்பாயாக வென்று திருவாய் மலர்ந்தருள மகிழ்வுற்று அவ்விடத்துக் குமரக் கடவுள் ஆடுகின்ற குற்றமற்ற திருவிளையாட்டின்கண் மனத்தைச்
செலுத்தினாள்.

(வி - ம்.) வேதமுன் மொழி - பிரணவம். சாடும் - கொல்வன். மாது : விளி. உண்மை - ஈண்டு உண்மைப் பொருண் மேனின்றது.

(31)