(இ - ள்.) இவ்வாறு திருப்பரங்குன்றத்தே சிலநாள் கழிந்த பின்னர் அம்மலையினின்றும் அகன்று விளங்குகின்ற வானுலகத்தைச் சீர்திருத்த இந்திரனை ஆளும்படி பணித்துப் பிறதேவரையும் அவரவர் நாட்டிற்சேரச் செலுத்திப் பின்னர் தன்னோடு குலாவிய பூதரும்வீரரும் புடைசூழக் கந்தமாதன மலையை எய்தினன்.

(வி - ம்.) வைப்பு - நாடு. கந்தவெற்பு - கந்தமாதனமலை.

(610)

(இ - ள்.) தேவசேனையின் குவிந்த முலைகளாகிய யானைக்கோடு களானே குத்தப்பட்ட ஒளிமணியுடைய மார்பையுடையனாய் முருகவேள் அத்தேவசேனையோடு சிலநாள் உறைந்து பின்னர் அவளை அக்கந்தமாதனத்திலேயே இருக்கச்செய்து தான் சூரபதுமனிடத்திருந்து மீட்டுக்கொண்ட பெருஞ் செல்வத்தோடு உலகம் புகழ்தற்குக் காரணமான திருத்தணிகை மலையினை எய்தி வீற்றிருந்தருளினன்.

(வி - ம்.) கோட்டுமண்கொள்ளல் - கோட்டாற் குத்திமண்கோடல். இச்செயல் குத்துதல் என்னும் தொழிற்பொருட்டாய் நின்றது.

(611)

(இ - ள்.) ஒப்பற்ற வைகுந்தமுதலிய தேவர்கள் நகரங்கடோறும் நீங்கின் அமையாதனவாக வந்தெய்திய பல்வகைப்பட்ட வளங்கள் என்கிற செல்வமெலாம் வந்துநிறைந்த காரணத்தால் வேலேந்திய கையையுடைய வள்ளற் பெருமான் வீற்றிருக்கும் திருத்தணிகைமலை சீபரிபூரணமலை என்னும் அழகிய பெயரை உடைத்தாயிற்று என்று சான்றோர் கூறாநிற்பர்.

(வி - ம்.) பொருவு - ஒப்பு. திரு - செல்வம். வேற்கைவள்ளல் - முருகன்.

(612)