ஞானமில்லாதவனுக்குத் தியானம் இல்லை; தியானமில்லாதவனுக்கு ஞானம் இல்லை. தியானமும், ஞானமும் சேர்ந்திருப்பவனே நிருவாணத் தின் பக்கம் இருக்கிறான்.

சாந்தியடைந்த உள்ளத்துடன் ஒரு பிக்கு காலியா யுள்ள ஒரு மனைக்குள் சென்றால், தருமத்தைஅவன் மெய்க் காட்சியுடன் தெரிந்திருப்பதன்மூலம், மனிதர் அடைவதற்கு அரிதான இன் பத்தை அடைகிறான்.

அவன் (உடலின் தோற்றத்திற்குக் காரணமா யுள்ள மூலப் பொருள்களான) ஸ்கந்தங்களின்சேர்க்கையையும், பிரிவையும் பற்றித் தெளியும்போதெல்லாம், இன்பமும், மகிழ்ச்சியும் அடைகிறான், அறிந்தவர்களுக்கு அதுவே நித்தியமானவாழ்வு.

அறிவுள்ள பிக்குவுக்கு இதுவே அடிப்படையானமுறை; புலன்களை அடக்குதல், திருப்தி, தருமத் தின்படி காத்துக்கொள்ளல், புனித வாழ்வு,பெருமை, ஊக்கம்.

அவன் யாவர்க்கும் இனியவனாக வாழ்வானாக;தன் கடமைகளைத் திறமையுடன் நிறைவேற்றிவருவானாக;பின்னர் அவன் தனது இன்ப நிறை வாய் துன்பத்தை ஒழித்து விடுகிறான்.

பிக்குக்களே! வஸ்ஸிகைச் செடி வாடிப்போனமலர்களை உதிர்த்து விடுவதுபோல் நீங்களும்விருப்பு வெறுப்புக்களைக் கைவிட்டு விட வேண்டும்.

உடலில் அமைதி, பேச்சில் அமைதி, உள்ளத்தில் அமைதியுடன் நிதான நிலைபெற்று, உலகின்ஆசைத் தூண்டுதல்களை ஒழித்த பிக்குவே உப சாந்தி பெற்றவன் என்று கூறப்படுவான்.