இதுவுமது

இராகம்-புன்னாகவரதளி.

தாளம்-ரூபகம்

கண்ணிகள்

(1) முனிபரவும் இனியானோ-வேத      முழுப்பலவின் கனிதானோ   கனியில்வைத்த செந்தேனோ-பெண்கள்      கருத்துருக்க வந்தானோ   தினகரன்போற் சிவப்பழகும்-அவன்      திருமிடற்றிற் கறுப்பழகும்   பனகமணி இருகாதும்-கண்டால்      பாவையுந்தான் உருகாதோ; (2) வாகனைக்கண் டுருகுதையோ-ஒரு      மயக்கமதாய் வருகுதையோ   மோகமென்ப திதுதானோ-இதை      முன்னமேநான் அறிவேனோ   ஆகமெல்லாம் பசந்தேனே-பெற்ற      அன்னைசொல்லும் கசந்தேனே   தாகமன்றிப் பூணேனே-கையில்      சரிவளையும் காணேனே.
(பொ-ரை)	(1) அகத்தியமுனிவர் வணங்குகின்ற இனியவனோ இவன். வேதமாகிய முழுப்பலாமரத்தின் பழமோ இவன். அப்பழத்திற்பொருந்திய செந்தேனோ இவன். பெண்களின் நெஞ்சை இளக்குதற்கு வந்தவனோ, ஞாயிறுபோற் சிவந்த நிற அழகும் அவன் அழகிய கழுத்தினிடத்துள்ள கறுப்பழகும், இரண்டு காதுகளிலும் அணிந்த பாம்பாகிய காதணியும் பார்த்தால், உயிரற்ற பாவைகூட (பாவை போல்வாளும்) உருக மாட்டாதோ? (2) அழகனைப் பார்த்து மனம் இளகுகின்றதையோ, ஐயோ, ஒருவித மயக்கமாக வருகின்றதே! மோகம் என்பது இதுதானோ; இதை நான் முன்னரே அறியேனே! உடம்பு முழுதும் பசலை நிறம் கொண்டேனே! பெற்ற தாய்சொல்லையும் கசப்பது போல் வெறுத்தேனே! இவர்பால் ஆசையன்றி மற்றெதுவும் என்பால் இல்லையே! என் கைகளில் அணிந்து வந்த வளையல்களையும் காண்கின்றேனல்லேனே! (பறிபோய்விட்டனவே,)	(26)