(1) தூது நீ சொல்லிவருவாய்; திருக்குற்றால நாதர் திருமுன் சென்று தூது நீ சொல்லி வருவாய் பெண்ணே!

(2) முற்காலத்தில் சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் பொருட்டுப் பரவைநாச்சியாரிடம் தூது சென்றவர் முன்னே சென்று, (தூது நீ சொல்லிவா).

(3) தூங்கினால் தூக்கமும் வருகிறதில்லை; வஞ்சனைசெய்தவரை மறந்து விடக்கருதினாலும் மறக்கவும் முடியவில்லை; பெண்ணாகப் பிறந்தாலும் காதலாகிய பேராசை கூடாது; அதை அறிந்திருந்தும் பெருமையுடைய திருகூடநாதரிடத்தில் ஆசை கொள்ளலானேன் (தூதுநீ சொல்லிவா).

(4) நேற்று முழுமையும் குளிர்ச்சி காண்பித்து இன்றைக்கு உறக்கத்தின் நடுவில் சுடுகின்ற உறக்கமாகிய பாவிக்கு என்மேல் என்ன பகையோ? இதற்கிடையில் இந்தத் தென்றற் காற்றுக்கு ஒரு குணக்கேடு வந்துள்ளதே! காமநோய்க்கு மாற்று மருந்து குற்றால நாதருடைய முக்கண் பார்வையாகிய அமுதமே என்று பொறுப்புக்காட்டி (தூதுநீ சொல்லிவா)

(5) குற்றாநாதர் வருவதானால் இப்பொழுதேவரச் சொல்லு. வாராமல் இருந்தால் அவர் கொன்றைப் பூமாலையையாவது கொடுக்கச் சொல்லு; அங்ஙனம் தராமற் போனால் தான் ஆணாயிருந்தும் மோகினி வடிவுகொண்ட அத் திரிகூடநாதரின் மனைவியாகிய திருமாலை (ஆசையை) விடேன் என்று சொல்லி, (தூதுநீ சொல்லிவா).

1-5 சுந்தரர் - சுந்தரமூர்த்திநாயனார். சலுகைக்காரர்க்கு- பெருமையுடைய திரிகூட நாதரிடத்து. நித்திரா பாவி - உறக்கமாகிய பாவி. கோட்டி - குணக்கேடு. முக்கண் மருந்து - மூன்று கண்ணின் பார்வையாகிய அமுதம். பரஞ்சாட்டி - பொறுப்புக்கட்டி.

மின்னற்கொடி போன்றவளே! முருகக் கடவுளைத் தந்தருளியவரும் கரும்புவில்லையுடைய மன்மதனை வென்றவரும் மீண்டும் அம்மன்மதனை உயிர் பெற்றெழச்செய்து அழைத்துவரும், செருக்கு மிகுதிப்படுதலால் தாருகாவன முனிவர்களால் கொல்வதற்கு விடப்பட்ட கையையுடைய யானையைக் கொன்று அதனை உரித்தவரும் ஆகிய திருக்குற்றால நாதர் கொலுச்சிறப்புத் தேவர்களுக்கும் கூடக் காண்பதற்கு அரியது; அக்கொலுவைக் காணவியலாத நேரங்கள்பலவுள்ளன. ஆனாலும் பார்க்கத் தக்க சிறந்த நேரத்தை நான் கூறுவேன்; நீ கேட்பாயாக.

செவ்வேள் - முருகப்பெருமான். அகங்காரம் - செருக்கு. சிலைவேள் - மன்மதன். அறவன் - தாருகாவனத்து முனிவர். கை வேழம் - தும்பிக்கையுடைய யானை. கொலு - அத்தாணி மண்டபம். அமரர் - தேவர். வெவ்வேளை -காண இயலா நேரம்; காலம். வியல்வேளை - சிறந்த நேரம்; கூட்டமில்லாத சமயம்.